RSS

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2019

Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ

Book review
Anna Kritsotaki
 
Τώρα θα πείτε, μα καλά αυτή ότι βιβλίο κι αν διαβάσει,πάντα δεκάρι βάζει;Και θα έχετε δίκιο, όμως δεν φταίω εγώ που πέφτω συνέχεια πάνω σε εξαιρετικά βιβλία. Ίσως έχω εκπαιδεύσει πλέον τον εαυτό μου , να διαλέγει τα καλύτερα(με βάση πάντα το γούστο μου)..!
Να γνωρίζετε, πως δεν θεωρώ τον εαυτό μου "εύκολο" αναγνώστη ,ούτε "εύκολο" κριτή . Η αρχή μιας μαγικής γνωριμίας, έφτασε στο τέλος της επιτυχώς. Σίγουρα αυτή η γνωριμία, θα χρειαστεί ακόμη αρκετό καιρό για να καρποφορήσει ,ολόκληρος Clive Barker όμως είναι αυτός, έχω δρόμο μπροστά μου!Όσο για το βιβλίο, είμαι πολύ τυχερή που η μοίρα το έφερε στα χέρια μου. Ένα επιβλητικό ,σκοτεινό παραμύθι, για μικρούς και μεγάλους, πραγματικά μπορεί να διαβαστεί από ανθρώπους κάθε ηλικίας !Με γέμισε με αμέτρητα συναισθήματα και τρομερά διδάγματα.. Πόσο δύσκολο είναι να απολαμβάνουμε τα απλά καθημερινά πράγματα στη ζωή μας και γιατί αδυνατούμε να είμαστε ευγνώμονες για αυτά που ήδη έχουμε στην κατοχή μας?Όσο "μικρά" κι είναι, δεν μπορούμε να φανταστούμε πόσο "μεγάλη" αξία έχουν..Ένα χαμόγελο, μια καλημέρα, ένα γλυκό ξύπνημα , μια βόλτα στην βροχή, ένα φλιτζάνι αχνιστό καφέ, η μυρωδιά ενός αγαπημένου βιβλίου,και πόσοι άλλοι μικροί θησαυροί, κρύβονται μέσα στην καθημερινότητα μας. Τι κι αν ξύπνησες μια φορά κουρασμένος,δίχως ίχνος όρεξης για ζωή, αντιμετώπισες μια δύσκολη μέρα, ή ακόμα και μία βαρετή ή βροχερή μέρα δίχως νόημα ...Πόσο δύσκολο είναι να αναλογιστούμε πώς αύριο θα πρόκειται για μία διαφορετική ημέρα και ο ήλιος θα μπορούσε και πάλι να λάμψει?Αναλώνεται η ψυχή μας σε ανούσια πράγματα και καταστάσεις, αναζητώντας ίσως την ευτυχία ,ενώ εκείνη βρίσκεται ήδη δίπλα μας.
Το μεγαλύτερο δώρο όμως που δεν συνειδητοποιούμε στην ρουτίνα μας, είναι το να είμαστε υγιείς, εμείς και τα αγαπημένα μας πρόσωπα και να έχουμε αγάπη, μπόλικη αγάπη και κατανόηση. Γιατί δεν θα είναι πάντα όλες μας οι ημέρες ηλιόλουστες και ευτυχισμένες, θα πρέπει όμως να είμαστε ευγνώμονες που υπάρχουν ακόμη κι αυτές, γιατί ο χρόνος είναι αναλλοίωτος εχθρός και κανένας μας δεν μπορεί να τον νικήσει. Αυτό μας διδάσκει αυτή η γλυκόπικρη ιστορία του Χάρβεϊ Σουίκ .Δεν θα σας πω περισσότερα για την ιστορία,θα σας αφήνω να διαβάσετε μόνοι σας παρακάτω την περίληψη . Αφού λοιπόν πρόκειται για ένα " παραμύθι ", θα έπρεπε να ξεκινάει κάπως έτσι 《Μια φορά και έναν καιρό..》.Άραγε το τέλος του θα είναι 《Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα 》???
Δεν έχετε παρά να το ανακαλύψετε..!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου