ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Δημήτρης Ντούρλιας
Book review
 
Η λογοτεχνία έχει πολλά είδη και ένα εξ αυτών είναι η λογοτεχνία που στρέφεται γύρω από ένα μαθηματικό πρόβλημα ή μία φυσική έννοια.
Ο Τεύκτρος Μιχαηλίδης είναι ένας διακεκριμένος μαθηματικός που μας έχει συνηθίσει σε μυθιστορήματα και νουβέλες οι οποίες εκλαϊκεύουν ένα μαθηματικό πρόβλημα και στήνεται η υπόθεση τους γύρω από αυτό.
Μία τέτοια νουβέλα είναι και "Τα τέσσερα χρώματα του καλοκαιριού". Ένα ανάγνωσμα τρυφερό και ρομαντικό που εκτυλίσσεται στις δεκαετίες του '70 και του '80 ενώ γίνεται αναφορά και στις δεκαετίες των μεγάλων πολέμων από όπου έρχονται τα ερεθίσματα που απασχολούν τους χαρακτήρες της υπόθεσης μας.
Το πρόβλημα των τεσσάρων χρωμάτων είναι το μαθηματικό πρόβλημα που θα αποτελέσει τον πυρήνα γύρω από το οποίο θα στηθεί η εξιστόρηση. Ο Τεύκτρος Μιχαηλίδης με αριστοτεχνικό τρόπο θα μας μεταφέρει στην ουσία του προβλήματος, θα κάνει τις απαραίτητες ιστορικές αναφορές, θα μας θυμίσει άσχημες στιγμές που έζησε η επιστημονική κοινότητα της Γερμανίας στα χρόνια της ναζιστικής εξουσίας και θα μας δώσει και τη λύση του προβλήματος που είχε παραμείνει άλυτο για περισσότερο από έναν αιώνα. Όλα αυτά θα περιγραφούν μέσα από την γνωριμία δύο ανθρώπων στην Σέριφο. Ενός πτυχιούχου μαθηματικού που μόλις απολύθηκε από τον στρατό και πήγε φιλοξενούμενος για διακοπές στη Σέριφο, και μίας κοπέλας που διατηρεί ένα καφενείο στο νησί, η οποία κρύβει από πίσω της ένα παρελθόν άγνωστο ακόμα και για την ίδια.
Το βιβλίο αυτό διαβάζεται πολύ εύκολα. Δεν είναι μόνο ο μικρός όγκος του που βοηθά σε αυτό, αλλά ο περιεκτικός τρόπος γραφής και η σαφήνεια της δομής του. Δεν υπάρχουν περιττές αναφορές, δεν υπάρχει κάποιο πλάτιασμα για να γεμίζουν σελίδες, αλλά μία καλά μελετημένη και στοιχισμένη εξέλιξη της ιστορίας ώστε ο αναγνώστης να βυθιστεί μέσα σε αυτήν και να μην καταλάβει πότε θα έρθει το τέλος.
Ιδιαίτερη πλοκή δεν υπάρχει, ούτε οι χαρακτήρες έχουν βάθος, αλλά σε ένα τέτοιο μυθιστόρημα δεν εστιάζεις σε αυτά τα σημεία. Είναι ένα ανάγνωσμα διδακτικό που θα σε κάνει να ψάξεις και να βρεις περισσότερες πληροφορίες για το πρόβλημα των τεσσάρων χρωμάτων και θα σου προσφέρει έτσι την ευκαιρία να αποκτήσεις επιπλέον γνώσεις. Αν μη τι άλλο, το συστήνω ανεπιφύλακτα. Η εκλαϊκευμένη επιστήμη με την λογοτεχνική της μορφή, θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία σε ξεχωριστό μάθημα. Είναι βέβαιο πως οι μαθητές θα αποκτούσαν περισσότερα ερεθίσματα για να αγαπήσουν τις θετικές επιστήμες που τώρα τους φαίνονται αδιάφορες και δύσκολες.