VOULA FOTINOPOULOU
<<Η
ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ>>
Επειδή την Κατερίνα
Γκούνα την ακολουθώ και δεν με έχει απογοητεύσει, επειδή έχω ταυτιστεί με τα βιβλία
της, με τις σκέψεις της, επειδή μου έχει ψιθύρισε αυτά που έχω πάντα στο πίσω μέρος
του μυαλού μου, διάβασα το βιβλίο της "Επιτέλους παντρεύομαι"!!!!! Ποσό
με ξεκούρασε.... ποσό μου γέμισε τις μπαταριές μου, του ποτέ δεν είναι αργά....
επειδή όταν θέλω να περάσω καλά και να πάρω λίγο από την λογοτεχνική μου δόση....
σε θυμάμαι...
στα δύσκολα, επειδή ξέρεις να ζωγραφίζεις το ουράνιο τόξο της ψυχής μου. οφείλω να φωνάξω δυνατά ποσό με ανακούφισε αυτό το "Επιτέλους παντρεύομαι...." Ανήκω σε αυτήν την κατηγορία των γυναικών που τίποτα δεν μου χαρίστηκε.... σε όλο το βιβλίο βρήκα αυτόν τον εαυτό μου που με είχε ταλαιπωρήσει... μέχρι τα 40 μου. Ταυτίστηκα τόσο πολύ με την Τζένη και όλες μέσα μας έχουμε μια Τζένη.... που μας έχει συντροφεύσει στο ψάξιμο.... Γιατί πάντα σ' αυτή τη ζωή κάτι ψάχνουμε (ένιοτε και στα σκουπίδια) .... ψάχνουμε φίλους, συγγενείς, συναδέλφους... εραστές της μιας μέρας.... εραστές του ποτέ και του πάντα... έψαχνα σε όλο το βιβλίο μαζί με την Τζένη το άλλο μισό.... για να συμπληρώσει το πάζλ της ολοκλήρωσής μου...... Απευθύνεσαι σε όλες εμάς τις σκεπτόμενες.... αναγνώστριες... του ΓΙΑΤΙ... της απόρριψης.... Είναι ένας τοίχος η απόρριψη... που μας φρενάρει τα όνειρα μας, το μέλλον μας, τις προσδοκίες... μας και στο βωμό της απόρριψης.... κατρακυλάμε στις υποχωρήσεις.... με τον κάθε ανεγκέφαλο, άσχετο, που θα βρεθεί στην πρώτη καφετερία!!!!! που ελπίζουμε ότι μπορεί να μεταμορφωθεί σε κύκνο!!!!! Πραγματικά στο βιβλίο σου διάβασα τον εαυτό μου, περιέγραψες σε κάθε του αράδα αυτήν την ανηφόρα της εξαγοράς της θυσίας, όπως το περιέγραψες....... Με γνώμονα όλα την ελπίδα... που αιωρείται στο βιβλίο σου... και τη συντηρεί η Τζένη, διακωμωδείς την απογοήτευση, που αρχικά τη συναντάμε μέσα στον ευρύ κοινωνικό μας περίγυρο.... (υπάρχουν παντού κουνιάδες που σε σφάζουν με το γάντι...., η θειες ή ξαδέρφες).... Και είμαστε σε ένα διαρκή αγώνα.. να καταξιωθούμε στον κάθε άσχετο που έχει μπει με το έτσι θέλω διαιτητής της ζωής μας!!!!. Θεωρώ ότι στο βιβλίο επιβραβεύεις τον ερώτα.... που εκεί στέκεσαι όρθια και συντηρείς όλα τα πιστεύω του!!!! Εκεί υπάρχει η δικαίωση, η Τζένη εκεί δεν υποχωρεί.... της δίνεις δύναμη να μην αλλοιώσει τις αρχές της.... γιατί πατεί γερά στα ποδιά της!!! Με αυτό το βιβλίο γέλασα... θύμωσα... αλλά στο τέλος νίκησα και εγώ... αφού εξομολογήθηκα πάνω του... ολα τα νεανικά μου λάθη... Τελικά όσο διαβάζεις.... απενοχοποιείς τον εαυτόν σου... και αυτό που έχω να σου προσάψω... είναι ότι πέρασα... τέλεια!!!!! Ήταν ένα ταξίδι... αυτογνωσίας και απενοχοποίησης για όλες εμάς... που ψάχναμε.... και ακόμα ψάχνουμε να καταξιωθούμε στον περίγυρο μας μέσα από ένα γάμο... που τελικά με ένα μαγικό ραβδάκι μεταμορφωνόμαστε σε ύαινες υπεράσπισης των πιστεύω μας, γράφοντας στα παλιά μας παπούτσια όλους τους επικριτές μας και όλους αυτούς που μας περιμένουν στο στενό να χαρούν με την πρώτη αποτυχία μας.... για να επιβεβαιωθούν.... Δυστυχώς θα τους απογοητεύσουμε......
στα δύσκολα, επειδή ξέρεις να ζωγραφίζεις το ουράνιο τόξο της ψυχής μου. οφείλω να φωνάξω δυνατά ποσό με ανακούφισε αυτό το "Επιτέλους παντρεύομαι...." Ανήκω σε αυτήν την κατηγορία των γυναικών που τίποτα δεν μου χαρίστηκε.... σε όλο το βιβλίο βρήκα αυτόν τον εαυτό μου που με είχε ταλαιπωρήσει... μέχρι τα 40 μου. Ταυτίστηκα τόσο πολύ με την Τζένη και όλες μέσα μας έχουμε μια Τζένη.... που μας έχει συντροφεύσει στο ψάξιμο.... Γιατί πάντα σ' αυτή τη ζωή κάτι ψάχνουμε (ένιοτε και στα σκουπίδια) .... ψάχνουμε φίλους, συγγενείς, συναδέλφους... εραστές της μιας μέρας.... εραστές του ποτέ και του πάντα... έψαχνα σε όλο το βιβλίο μαζί με την Τζένη το άλλο μισό.... για να συμπληρώσει το πάζλ της ολοκλήρωσής μου...... Απευθύνεσαι σε όλες εμάς τις σκεπτόμενες.... αναγνώστριες... του ΓΙΑΤΙ... της απόρριψης.... Είναι ένας τοίχος η απόρριψη... που μας φρενάρει τα όνειρα μας, το μέλλον μας, τις προσδοκίες... μας και στο βωμό της απόρριψης.... κατρακυλάμε στις υποχωρήσεις.... με τον κάθε ανεγκέφαλο, άσχετο, που θα βρεθεί στην πρώτη καφετερία!!!!! που ελπίζουμε ότι μπορεί να μεταμορφωθεί σε κύκνο!!!!! Πραγματικά στο βιβλίο σου διάβασα τον εαυτό μου, περιέγραψες σε κάθε του αράδα αυτήν την ανηφόρα της εξαγοράς της θυσίας, όπως το περιέγραψες....... Με γνώμονα όλα την ελπίδα... που αιωρείται στο βιβλίο σου... και τη συντηρεί η Τζένη, διακωμωδείς την απογοήτευση, που αρχικά τη συναντάμε μέσα στον ευρύ κοινωνικό μας περίγυρο.... (υπάρχουν παντού κουνιάδες που σε σφάζουν με το γάντι...., η θειες ή ξαδέρφες).... Και είμαστε σε ένα διαρκή αγώνα.. να καταξιωθούμε στον κάθε άσχετο που έχει μπει με το έτσι θέλω διαιτητής της ζωής μας!!!!. Θεωρώ ότι στο βιβλίο επιβραβεύεις τον ερώτα.... που εκεί στέκεσαι όρθια και συντηρείς όλα τα πιστεύω του!!!! Εκεί υπάρχει η δικαίωση, η Τζένη εκεί δεν υποχωρεί.... της δίνεις δύναμη να μην αλλοιώσει τις αρχές της.... γιατί πατεί γερά στα ποδιά της!!! Με αυτό το βιβλίο γέλασα... θύμωσα... αλλά στο τέλος νίκησα και εγώ... αφού εξομολογήθηκα πάνω του... ολα τα νεανικά μου λάθη... Τελικά όσο διαβάζεις.... απενοχοποιείς τον εαυτόν σου... και αυτό που έχω να σου προσάψω... είναι ότι πέρασα... τέλεια!!!!! Ήταν ένα ταξίδι... αυτογνωσίας και απενοχοποίησης για όλες εμάς... που ψάχναμε.... και ακόμα ψάχνουμε να καταξιωθούμε στον περίγυρο μας μέσα από ένα γάμο... που τελικά με ένα μαγικό ραβδάκι μεταμορφωνόμαστε σε ύαινες υπεράσπισης των πιστεύω μας, γράφοντας στα παλιά μας παπούτσια όλους τους επικριτές μας και όλους αυτούς που μας περιμένουν στο στενό να χαρούν με την πρώτη αποτυχία μας.... για να επιβεβαιωθούν.... Δυστυχώς θα τους απογοητεύσουμε......
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου