ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΓΑΤΗ
<<Η
ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ>>
Ο Κώστας Κρομμύδας
επανέρχεται με ένα συναρπαστικό και καθηλωτικό συνάμα μυθιστόρημα μυστηρίου.
Σαν θύελλα- με την καθηλωτική γραφή του- μας παρασύρει μέσα στις σελίδες του
μυθιστορήματός του και μας ταξιδεύει σε ένα μαγευτικό νησί της φαντασίας του,
την Άθωρα, που όσο κι αν έψαξα στον χάρτη, δεν μπόρεσα να την εντοπίσω!
Τόσο οι αναλυτικές περιγραφές των νησιωτικών τοπίων, όσο και η ιδιαίτερη πλοκή του, τον καθιστούν ως έναν από τους πλέον αγαπημένους συγγραφείς των ταγμένων αναγνωστών αυτού του είδους. Εκείνο που κάνει το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ξεχωριστό, είναι η ευαισθησία, με την οποία ο συγγραφέας διαχειρίζεται τα εκάστοτε τραυματικά γεγονότα που επηρεάζουν τους ήρωες του βιβλίου του, καθώς επίσης και η παρουσία των προσφύγων που βρίσκουν καταφύγιο στο νησί. Ακόμη, ο αναλυτική περιγραφή των διαφόρων καιρικών φαινομένων θα χαρακτηρίζονταν καταιγιστική, αφού νιώθεις ότι βιώνεις το τέλος της ανθρωπότητας. Οι σκηνές καθηλωτικές, αφού είναι δοσμένες με ένα τρόπο κινηματογραφικό και αισθάνεσαι ότι τα πάντα διαδραματίζονται εκείνη την στιγμή μπροστά στα μάτια σου! Πλέκει λοιπόν , μία ιστορία μυστηρίου με διαφορετικές ψυχολογικές προσωπικότητες, δανειζόμενος γεγονότα της επικαιρότητας και θέτοντάς μας ερωτήματα και προσωπικούς προβληματισμούς ζωής και συμπεριφοράς. Μυστήριο στο έπακρο, καθώς μέχρι και τις τελευταίες του σελίδες διατηρείται αριστοτεχνικά η ανωνυμία του δολοφόνου! Ένα συναρπαστικό ταξίδι σε ένα φανταστικό νησί, μία φοβερή καταιγίδα, οι Άρπυες που παραμονεύουν, η μυστηριώδης γυναίκα της σπηλιάς και ο ρόλος που θα παίξει στην ιστορία, ο χαρακτήρας της Φωτεινής, της ηρωίδας του βιβλίου, άτομο προβληματισμένο και σκεπτόμενο. Έχοντας τελειώσει ακόμη ένα βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα, μένω να κοιτάζω την λέξη «Τέλος» και να λυπούμαι που τελείωσε αυτό μου το ταξίδι τόσο γρήγορα. Ανατρεπτικό και αγωνιώδες!! Τελειώνοντας το βιβλίο, κλείνω τα μάτια μου και ταξιδεύω στην Άθωρα! Ανεβαίνω τα σκαλοπάτια της εκκλησίας και σαγηνεύομαι από το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας…
Τόσο οι αναλυτικές περιγραφές των νησιωτικών τοπίων, όσο και η ιδιαίτερη πλοκή του, τον καθιστούν ως έναν από τους πλέον αγαπημένους συγγραφείς των ταγμένων αναγνωστών αυτού του είδους. Εκείνο που κάνει το συγκεκριμένο μυθιστόρημα ξεχωριστό, είναι η ευαισθησία, με την οποία ο συγγραφέας διαχειρίζεται τα εκάστοτε τραυματικά γεγονότα που επηρεάζουν τους ήρωες του βιβλίου του, καθώς επίσης και η παρουσία των προσφύγων που βρίσκουν καταφύγιο στο νησί. Ακόμη, ο αναλυτική περιγραφή των διαφόρων καιρικών φαινομένων θα χαρακτηρίζονταν καταιγιστική, αφού νιώθεις ότι βιώνεις το τέλος της ανθρωπότητας. Οι σκηνές καθηλωτικές, αφού είναι δοσμένες με ένα τρόπο κινηματογραφικό και αισθάνεσαι ότι τα πάντα διαδραματίζονται εκείνη την στιγμή μπροστά στα μάτια σου! Πλέκει λοιπόν , μία ιστορία μυστηρίου με διαφορετικές ψυχολογικές προσωπικότητες, δανειζόμενος γεγονότα της επικαιρότητας και θέτοντάς μας ερωτήματα και προσωπικούς προβληματισμούς ζωής και συμπεριφοράς. Μυστήριο στο έπακρο, καθώς μέχρι και τις τελευταίες του σελίδες διατηρείται αριστοτεχνικά η ανωνυμία του δολοφόνου! Ένα συναρπαστικό ταξίδι σε ένα φανταστικό νησί, μία φοβερή καταιγίδα, οι Άρπυες που παραμονεύουν, η μυστηριώδης γυναίκα της σπηλιάς και ο ρόλος που θα παίξει στην ιστορία, ο χαρακτήρας της Φωτεινής, της ηρωίδας του βιβλίου, άτομο προβληματισμένο και σκεπτόμενο. Έχοντας τελειώσει ακόμη ένα βιβλίο του Κώστα Κρομμύδα, μένω να κοιτάζω την λέξη «Τέλος» και να λυπούμαι που τελείωσε αυτό μου το ταξίδι τόσο γρήγορα. Ανατρεπτικό και αγωνιώδες!! Τελειώνοντας το βιβλίο, κλείνω τα μάτια μου και ταξιδεύω στην Άθωρα! Ανεβαίνω τα σκαλοπάτια της εκκλησίας και σαγηνεύομαι από το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου