ΞΕΠΕΣΜΕΝΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ - ΚΡΙΤΙΚΗ

ELSA PAZOLIDOU

<<Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ>>

Αγγελική,ένα νεαρό κορίτσι,με έναν σταθερό δεσμό,με γονείς που προσδοκούν κι επιδιώκουν το καλύτερο γι αυτήν,με την ανάλογη ανωριμότητα της ηλικίας της,ένα κορίτσι που πολύ εύκολα, από κει που την συμπαθούσα,απ την μία στιγμή στην άλλη,γινόταν μία αντιπαθητική και εγωίστρια γυναίκα,λέγοντας ψέματα σε όλους και πρώτα απ όλα,στον εαυτό της!
Άγγελος,ένας άντρας, που θα τον ήθελαν​ για δικό τους,όλες οι γυναίκες. Αγαπάει με πάθος την Αγγελική,βιώνει μαζί της μία ατέλειωτη ταλαιπωρία και είναι δίπλα της κάθε φορά που το ζητάει!Η καρδιά του μίλησε με λόγια αγάπης,από την πρώτη φορά που την είδε,μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του!Ένας άντρας που έζησε την εγκατάλειψη αρκετές φορές!
Νικόλας,ο πιο τέλειος χαρακτήρας,όχι μόνο της ιστορίας μας.Ένας ιδανικός φίλος,έρωτας,σύζυγος,γείτονας,ένας συνεργάτης που όλοι θα θέλαμε!Μπήκε στη ζωή της Αγγελικής,σαν "σωτήρας".Την αγάπησε με βαθιά κι ειλικρινη αισθήματα!Ήταν η φωνη εκείνη,που την "μεγαλωσε",προσπαθώντας να διώξει μακριά τους φόβους της,αλλά και συγχρόνως κατάφερε να καθαρίσει τη ματιά της,το πνεύμα της και να της μάθει ότι ο εγωισμός είναι ο μόνος νικητής!
Όλοι οι ήρωες,είχα την αίσθηση, ότι ήταν οι φίλοι μου,οι γονείς μου,οι συνεργάτες μου,η γειτονιά μου!Μπήκα σ εναν μικρόκοσμο, αληθινά καμωμένο!Οι πράξεις,τα λόγια,οι κινήσεις,η καθημερινότητα μου!
Μια σύγχρονη ιστορία,με πάρα πολλά δυνατα και εντονα συναισθήματα αλλά και αισθήματα, ανατροπές,ψέματα,όρκους και υποσχέσεις,μία ιστορία που σε αρκετα σημεία της,αναγνώρισα τον εαυτό μου!Θυμηθηκα έντονα την απόρριψη,την εγκατάλειψη,αλλά και την υποχρέωση!
Αναγκαστηκα, εκ των πραγμάτων, να κάνω μία αναδρομή στον παρελθόν μου και να επαναφέρω στη μνήμη μου εκείνες τις φορές που ζούσα για τους άλλους!
Ένα βιβλίο δροσερό,γεμάτο νιάτα,σημερινό αλλά και πολύ συγκινητικό έως δραματικό!Ένα βιβλιο που τονίζει σε κάθε σελίδα,τον λόγο που ήρθες σ αυτον τον κοσμο!!!
Η συγγραφέας κατάφερε κι έδεσε τις ζωές των ηρώων της με ένα δυνατό σκοινί,χωρίς να χάσει τον στόχο της!Οι σελίδες κυλούσαν αβίαστα,πολλές φορές μ έναν αναστεναγμό κι άλλες πάλι, μ ένα χαμόγελο!
Ήρθαν στιγμές που η Αγγελική με θύμωσε,αλλά αμέσως μπήκα στη διαδικασία να τη δικαιολογήσω,όπως κάποτε δικαιολογούσα τον εαυτό μου.Το πιθανότερο,οι περισσότεροι από μας,να πρατταμε το ίδιο.Ηρθαν στιγμές, που θυμήθηκα τα νεανικά μου χρόνια,τότε που κι εγώ είχα για καλύτερη μου φίλη την ανεμελιά.Καποιες άλλες στιγμές θυμήθηκα, πως είναι να βιωνεις την απόρριψη,την απογοήτευση.Η Αγγελική μου θύμισε εκείνα τα χρόνια,που η καρδιά περίμενε εκείνο το κάτι που θα την ξυπνήσει και θα την πάει μία βόλτα στο φεγγάρι,ζωντας,για πρώτη φορά έναν έρωτα μεγάλο!!!!
Μια ιστορία που θα πρότεινα να διαβαστεί απ όλες τις ηλικίες,μικρές και μεγάλες,οι μεν για να δουν ότι ο έρωτας αφήνει εκτός από τρέλα, και πληγές,αλλα και οι δε,για να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους και να θυμηθούν με μία νότα μελαγχολίας,τι έζησαν κάποτε και να βρουν πλέον, αν έχουν κλείσει εκείνες οι πληγές!
Μια ιστορία,που μπορεί να είναι η πρώτη της συγγραφέως,αλλά κατάφερε να δω για ακόμη μία φορα,ότι η ζωή ρέει και είμαστε εμείς αυτοί που ή θα τη σταματήσουμε ή θα την ακολουθησουμε,πληρώνοντας το ανάλογο αντίτιμο για κάθε επιλογή μας!
Κατάφερε να μου δείξει με επιτυχία,ότι ο έρωτας και η αγάπη,είναι τα συστατικά μιας ανθρώπινης ύπαρξης, που στην πορεία της θα αποφασίσει αν θα γίνουν σύμμαχοι της, ή θα τα χαραμίσει,με αποτέλεσμα το απόλυτο κενό!
Η επιλογη,θεωρώ, εύκολη στα λόγια!
Στην πράξη;;