RSS

Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

ΛΙΓΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΥΧΤΕΣ - ΚΡΙΤΙΚΗ

ELSA PAZOLIDOU
<<Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ>>

Άνοιξη του 1909,ο έκπτωτος σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ ο Β, εξορίζεται στη Θεσσαλονίκη και μένει έγκλειστος σε μία εντυπωσιακή έπαυλη.Ο γιος του κηπουρού της έπαυλης, Λευτέρης, παρακολουθεί κρυφά τον σουλτάνο να αφηγείται τη ζωή του σε ένα μικρό κορίτσι,την Μίρζα,η οποία ήταν εξισλαμισμένη Εβραία.Απο εκείνα τα παιδικά χρόνια την ερωτεύεται και δεν τη βγάζει από μέσα του ποτέ!
Όλα αυτά διαδραματίζονται στη συνοικία των Εξοχων.Εκει μεγαλώνει,εκεί πουλάει εφημερίδες,μαθαίνει την κηπουρική και βιώνει τον κρυφό έρωτα του!
Εξιστορεί όλη την ζωή του,γέροντας πια,σε έναν νέο συγγραφέα,τον Ορέστη,ο οποιος φιλοδοξεί να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο!
Ο Λευτέρης διηγείται όλα τα ιστορικά γεγονότα που έπληξαν τη Θεσσαλονίκη,όπως η μεγάλη φωτια του 1917,ο Α Παγκόσμιος πόλεμος,τις παγωμένες μέρες και νύχτες που έζησε σαν στρατιώτης στην Ουκρανία,την φυγή του από τον στρατό και τη συνέχιση της ζωής του στην Μασσαλία, στο Παρίσι,στην Αμβέρσα,στον Πειραιά και τέλος την επιστροφή του στην πόλη του και συγκεκριμένα στην συνοικία των Εξοχών!Και φυσικά όλα περιστρέφονται γύρω από τον έναν και μοναδικό έρωτα του για την Μίρζα!Ο κύριος άξονας της ζωής του ήταν αυτός!
Αναπολεί όλη τη ζωή του, αντιλαμβάνεται τις πράξεις εκείνες που θα ήταν σωστό και ηθικό να μην τις είχε κανει,αλλά αναγνωρίζει ότι ο δρόμος που είχε επιλέξει ήταν μονόδρομος!Πλούσιο λεξιλόγιο,επίθετα,ομορφες παρομοιώσεις που πραγματικά δημιουργούν εικόνες και συναισθήματα!Η έρευνα του συγγραφέα πολύ μεγαλη για την ιστορία της πόλης,αλλά δοσμένη απλά και κατανοητά,και μπλεγμένη ταιριαστά μαζί με την μυθιστορία που δεν κουράζει καθόλου!Με την μαγική πένα του με ταξίδεψε και έδωσε χρώμα σε συναισθήματα διάφορα και πολυσύνθετα που χρήζουν ανάλυσης!
Η γλώσσα του, τραγουδιστή και λυρική,η γραφή του ελληνική.Δινει λόγο στον Λευτέρη κι έτσι καταφέρνει να μου δείξει την άλλη πλευρά του,τη μοναχική,την πληγωμένη,γιατί η αλήθεια είναι πως δεν ήταν κι απ τους καλύτερους ανθρώπους!
Απ τη μία αναγνωρίσα στο πρόσωπο του έναν εγωιστή και καιροσκόπο ανθρώπο κι από την άλλη στεναχωρηθηκα όταν αντιλήφθηκα την αιτία της ψυχικής απογυμνωσης του,της μοναξιάς του,του καταδικασμένου έρωτα του στην ανυπαρξία.Ενας ήρωας ζωντανός,αληθινός,καθημερινός και όχι χάρτινος.
Με κάλεσε σε μία μεγάλη βόλτα περπατώντας δίπλα του, δείχνοντας μου την αλήθεια του,μία αλήθεια που τον πόνεσε και τον οδήγησε σε αγκάθια!Έντονο το συναίσθημα του σε όλες τις πτυχές της ζωής του,ακόμη και σε μέρες που η επιβίωση ήταν δύσκολη ως ακατόρθωτη και η μόνη έννοια του θα έπρεπε να ήταν το φαγητό!
Με ξενάγησε σε μία Θεσσαλονίκη άγνωστη,γεμάτη από πολλες εθνικότητες,πολυπολιτισμική,φτωχιά και πεινασμενη,αλλά με αρώματα που δεν τα ξέχασε όσα χρόνια έλειπε!
Μου αφηγήθηκε τη λαχτάρα και την επιμονή του να γίνει πλούσιος,την ερωτική του ζωή,κι όλες εκείνες τις στιγμές που σταμάτησαν μέσα του και δημιούργησαν έναν άνθρωπο που πούλησε την ψυχή του στον διάβολο!
Η μοναξιά τον συντρόφευε μόνιμα!Βίωνε μία συνεχόμενη απόρριψη μέσα του σε κάθε γεγονός.Αντιδρουσε σπασμωδικά και έπραττε αυτό που ήξερε καλά να κάνει!!!!Έφευγε!!!!!Έφευγε, αφήνοντας πίσω του πληγωμένες ψυχές που τον αγαπησαν και παραδόθηκαν σ αυτον. Μεταμορφώθηκε σ εναν πέτρινο Λευτέρη,εγκαταλείποντας πάντα τις μάχες,ψάχνοντας να ελευθερωθεί!Ένα διαρκές κυνηγητό του εαυτού του!Ένα διαρκές ψάξιμο μιας άλλης ζωής,καταδικάζοντας την ύπαρξη του να τριγυρνάει μοναχός,με τις σκέψεις να τον ακολουθουν!
Ένας μοναχικός άνθρωπος, ρυθμισμενος σε κείνο το παλιό του όνειρο,να πλουτισει,να γίνει αντάξιος της αγαπημένης του και νοικοκύρης της συνοικίας των Εξοχών και να γεράσει μαζί της διπλα σε αποξηραμένα άνθη,δαντέλες και γαλλικά μυθιστορήματα!
Μυνήματα ζωής από την πρώτη σελίδα μέχρι και την τελευταία μέσα από έναν αντιπαθητικό ηρωα,μου μετέδωσε ο Ζουργος!
Μου έδειξε κατάματα ότι δεν είμαστε ικανοί να γνωρίζουμε τι κρύβεται στο αλήθεια,βαθιά μέσα σε κάθε άνθρωπο,καλό ή κακό!Ζωγράφισε με γλαφυρό τρόπο μία ζωή αποτυχημένη,με δάκρυα πίσω από κλειστές πόρτες,μία ζωή μοναχική γεμάτη πληγές!
Μια γλυκιά μελαγχολία κατέκλυσε το είναι μου!Ένα αμυδρό χαμόγελο στα χείλη μου χαρακτηκε για τον Λευτέρη και την Μίρζα,για τη ζωή και την αγάπη τους,για ότι ζήσανε και δεν ξεχάσανε ποτέ!!!!
Ένα υπέροχο ταξίδι για όλους μας!!!!!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου