<<Η
ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ>>
Κάθε φορά που θέλω
να διαβάσω ένα καλό λογοτεχνικό βιβλίο,με άψογο χειρισμό της ελληνικής γλώσσας
και με άριστο δομημένο λόγο επιλέγω ένα βιβλίο της κυρίας Τραυλού.
Κάθε φορά που επιθυμώ μια λογοτεχνική πένα να αγγίζει την ψυχή μου και να λυτρωθώ μαζί με τους ήρωες μέσα από τα δάκρυά μου επιλέγω ένα βιβλίο από την συγκεκριμένη συγγραφέα.
Και κάθε φορά το αποτέλεσμα με δικαιώνει.
Όταν έρχεται όμως η ώρα να γράψω την άποψή μου για ένα βιβλίο της κυρίας Τραυλού πραγματικά διστάζω γιατί γνωρίζω προκαταβολικά ότι θα φανεί πολύ φτωχή μπροστά στο έργο της.
ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΣΤΗ ΣΟΦΙΤΑ.
Ένα μεγαλειώδες μυθιστόρημα για τον πόλεμο και τον έρωτα.
Ένα βιβλίο για τον άνθρωπο που δεν αφομοιώθηκε ποτέ από το πνεύμα του πολέμου.
Μία ιστορία για τα χρόνια της κατοχής και τα φρικτά εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας.
Άνθρωποι που πόνεσαν,σκότωσαν, θανατώθηκαν, μίσησαν, αγάπησαν και πληγώθηκαν.
Ποτέ όμως δεν ξέχασαν.
Με πολλά ιστορικά στοιχεία,γεμάτο πληγές, λάθη και ανεκπλήρωτους έρωτες η συγγραφέας έρχεται να μας παραδώσει ένα συγκλονιστικό βιβλίο όπου η μυθοπλασία δένεται αριστοτεχνικά με αυτά που θέλουμε να σκεπάσει η λήθη.
Όχι γιατί θέλουμε να ξεχάσουμε αλλά για να μην συνεχίζουν να ματώνουν οι πληγές.
Η υπόθεση αφορά στον Ναζί Μαξ Μέρτεν την κρίσιμη περίοδο 1942-1944 όπου διέταξε τη μεταφορά των 50.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης στο κολαστήριο του Άουσβιτς και λεηλάτησε τις περιουσίες τους.
Αυτή είναι η αφορμή για να ξεδιπλωθεί η ιστορία μας παράλληλα με έναν φόνο που γίνεται στο παρόν.
Καρλ και Άννα οι κεντρικοί μας ήρωες.
Θύματα του πολέμου αλλά και μιας παράφορης αλλά συνάμα απαγορευμένης αγάπης.
Ένα βιβλίο που τιμά την ανθρωπιά, την ειρήνη και την τέχνη μέσα στις συμπληγάδες του πολέμου.
Με εξαιρετικούς διαλόγους, με ακριβές ιστορικό πλαίσιο και με πληθώρα συναισθημάτων υφαίνεται η ιστορία μας.
Μια ιστορία αγάπης που γεννήθηκε μέσα στο μίσος και στις φλόγες του πολέμου.
Κορυφαία για μένα στιγμή του βιβλίου με έντονη συναισθηματική φόρτιση η ανάγνωση των επιστολών του Καρλ από τις μνήμες του στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Οι περιγραφές τόσο έντονες που κλαίω χωρίς σταματημό για τα εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας.
Βιώνω απόλυτα τον πόνο στην ψυχή του Καρλ.
Ακούω τη καρδιά του να σκίζεται σε χίλια κομμάτια και την ψυχή του να να ακρωτηριάζεται όπως τα σώματα των αιχμαλώτων.
Πόνος, οδύνη, θυμός σε όλο τους το μεγαλείο.
Αγάπησα πολύ τον Γερμανό Καρλ.
Έναν ήρωα που λάτρεψα όσο λίγους.
Τον πιο ειλικρινή.
Τον πιο ανθρώπινο.
Αυτόν που δεν πρόδωσε , που δεν θέλησε να απαρνηθεί τον πραγματικό εαυτό του και που πήγε κόντρα στις εντολές του Χίτλερ που όφειλε να εκτελέσει.
Έναν Γερμανό που αρνήθηκε να σκοτώνει.
Όχι έναν πολεμανθρωπο αλλά μια ευαίσθητη ύπαρξη που αγάπησε ολοκληρωτικά.
Που έκανε την οδύνη του τέχνη για να μπορεί να γυρνά στο παρελθόν και να θυμάται αυτό που αγάπησε.
Αυτό που του στέρησε ο πόλεμος.
Το άγαλμα στην σοφίτα ακούει εδώ και χρόνια την "συγνώμη" του Καρλ που δεν ειπώθηκε ποτέ από κοντά.
Ένα βιβλίο που θα πρέπει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη γιατί θα σας κάνει να θυμάστε αυτά που θέλετε να ξεχάσετε και που έχει γράψει με μαύρο μελάνι η ιστορία μας.
Θα κλάψετε, θα πονέσετε, θα μισήσετε και θα αγαπήσετε παράφορα.
Αυτό έκανα και εγώ.
Κάθε φορά που επιθυμώ μια λογοτεχνική πένα να αγγίζει την ψυχή μου και να λυτρωθώ μαζί με τους ήρωες μέσα από τα δάκρυά μου επιλέγω ένα βιβλίο από την συγκεκριμένη συγγραφέα.
Και κάθε φορά το αποτέλεσμα με δικαιώνει.
Όταν έρχεται όμως η ώρα να γράψω την άποψή μου για ένα βιβλίο της κυρίας Τραυλού πραγματικά διστάζω γιατί γνωρίζω προκαταβολικά ότι θα φανεί πολύ φτωχή μπροστά στο έργο της.
ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΣΤΗ ΣΟΦΙΤΑ.
Ένα μεγαλειώδες μυθιστόρημα για τον πόλεμο και τον έρωτα.
Ένα βιβλίο για τον άνθρωπο που δεν αφομοιώθηκε ποτέ από το πνεύμα του πολέμου.
Μία ιστορία για τα χρόνια της κατοχής και τα φρικτά εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας.
Άνθρωποι που πόνεσαν,σκότωσαν, θανατώθηκαν, μίσησαν, αγάπησαν και πληγώθηκαν.
Ποτέ όμως δεν ξέχασαν.
Με πολλά ιστορικά στοιχεία,γεμάτο πληγές, λάθη και ανεκπλήρωτους έρωτες η συγγραφέας έρχεται να μας παραδώσει ένα συγκλονιστικό βιβλίο όπου η μυθοπλασία δένεται αριστοτεχνικά με αυτά που θέλουμε να σκεπάσει η λήθη.
Όχι γιατί θέλουμε να ξεχάσουμε αλλά για να μην συνεχίζουν να ματώνουν οι πληγές.
Η υπόθεση αφορά στον Ναζί Μαξ Μέρτεν την κρίσιμη περίοδο 1942-1944 όπου διέταξε τη μεταφορά των 50.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης στο κολαστήριο του Άουσβιτς και λεηλάτησε τις περιουσίες τους.
Αυτή είναι η αφορμή για να ξεδιπλωθεί η ιστορία μας παράλληλα με έναν φόνο που γίνεται στο παρόν.
Καρλ και Άννα οι κεντρικοί μας ήρωες.
Θύματα του πολέμου αλλά και μιας παράφορης αλλά συνάμα απαγορευμένης αγάπης.
Ένα βιβλίο που τιμά την ανθρωπιά, την ειρήνη και την τέχνη μέσα στις συμπληγάδες του πολέμου.
Με εξαιρετικούς διαλόγους, με ακριβές ιστορικό πλαίσιο και με πληθώρα συναισθημάτων υφαίνεται η ιστορία μας.
Μια ιστορία αγάπης που γεννήθηκε μέσα στο μίσος και στις φλόγες του πολέμου.
Κορυφαία για μένα στιγμή του βιβλίου με έντονη συναισθηματική φόρτιση η ανάγνωση των επιστολών του Καρλ από τις μνήμες του στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Οι περιγραφές τόσο έντονες που κλαίω χωρίς σταματημό για τα εγκλήματα της ναζιστικής Γερμανίας.
Βιώνω απόλυτα τον πόνο στην ψυχή του Καρλ.
Ακούω τη καρδιά του να σκίζεται σε χίλια κομμάτια και την ψυχή του να να ακρωτηριάζεται όπως τα σώματα των αιχμαλώτων.
Πόνος, οδύνη, θυμός σε όλο τους το μεγαλείο.
Αγάπησα πολύ τον Γερμανό Καρλ.
Έναν ήρωα που λάτρεψα όσο λίγους.
Τον πιο ειλικρινή.
Τον πιο ανθρώπινο.
Αυτόν που δεν πρόδωσε , που δεν θέλησε να απαρνηθεί τον πραγματικό εαυτό του και που πήγε κόντρα στις εντολές του Χίτλερ που όφειλε να εκτελέσει.
Έναν Γερμανό που αρνήθηκε να σκοτώνει.
Όχι έναν πολεμανθρωπο αλλά μια ευαίσθητη ύπαρξη που αγάπησε ολοκληρωτικά.
Που έκανε την οδύνη του τέχνη για να μπορεί να γυρνά στο παρελθόν και να θυμάται αυτό που αγάπησε.
Αυτό που του στέρησε ο πόλεμος.
Το άγαλμα στην σοφίτα ακούει εδώ και χρόνια την "συγνώμη" του Καρλ που δεν ειπώθηκε ποτέ από κοντά.
Ένα βιβλίο που θα πρέπει να υπάρχει σε κάθε βιβλιοθήκη γιατί θα σας κάνει να θυμάστε αυτά που θέλετε να ξεχάσετε και που έχει γράψει με μαύρο μελάνι η ιστορία μας.
Θα κλάψετε, θα πονέσετε, θα μισήσετε και θα αγαπήσετε παράφορα.
Αυτό έκανα και εγώ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου