Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
"Το ξέρω πως είμαι τρελή, μα η αγάπη κάποιον τρελαίνει"
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας της παντρεμένης Πηνελόπης Δέλτα για τον γοητευτικό Ίωνα Δραγούμη και τα αίτια της αυτοκτονίας της έγιναν η αφορμή για να έρθει στα χέρια μας αυτό το βιβλίο.
Ένα παραμύθι γραμμένο με το αίμα της καρδιάς.
Ένα βιβλίο που πραγματεύεται το πάθος, την απώλεια, τον έρωτα και τη μνήμη μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του 20ου αιώνα της Πηνελόπης Δέλτα.
Η συγγραφέας που μας κράτησε από το χέρι και μας οδήγησε στη μαγεία στα παιδικά μας χρόνια.
Η πρώτη μου γνωριμία με τον κύριο Στέφανο Δάνδολο ήταν καταλυτική.
Ειλικρινά δεν ξέρω πώς να ξεκινήσω για να καταθέσω την άποψή μου για αυτό το βιβλίο.
Το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα που διαβάζω και ειλικρινά μετανιώνω που δεν το είχα πράξει νωρίτερα.
Η ιστορία του βιβλίου είναι γνωστή σε όλους μας.
Ένας από τους πιο τραγικούς και ανεκπλήρωτους έρωτες που υπήρξαν στην ιστορία του τόπου μας.
Ο κύριος Στέφανος Δάνδολος με απαράμιλλο σεβασμό σε δύο πρόσωπα που άφησαν ιστορία, έρχεται να μας κάνει μάρτυρες του κρυφού έρωτα της Πηνελόπης και του Ιωνα.
Μελετώντας σημειώσεις από προσωπικές επιστολές αλλά και από άλλες έγκυρες πηγές γίνεται η αφορμή να γνωρίσουμε την ψυχή αυτής της μεγάλης Ελληνίδας.
Ένα βιβλίο μελαγχολικό, ένα βιβλίο γεμάτο συναισθήματα.
Είχα διαβάσει πάρα πολλές φορές την βιογραφία της Πηνελόπης Δέλτα και το τραγικό τέλος της.
Ποτέ όμως πριν δεν ένιωσα όπως ένιωσα διαβάζοντας αυτό το βιβλίο.
Ποτέ δεν αγάπησα όσο τώρα την εν λόγω ηρωίδα.
Την θαύμασα ακόμα περισσότερο, την ένιωσα ακόμα περισσότερο και την γνώρισα ακόμα καλύτερα.
Ο κύριος Στέφανος Δάνδολος έγινε η αφορμή να κοιτάξω της ψυχή της.
Ένιωσα ότι γνώρισα από κοντά αυτή την ευαίσθητη ,ρομαντική αδούλωτη και σπουδαία Ελληνίδα.
Ένα άκρως συγκινητικό μυθιστόρημα για τη σπουδαιότερη συγγραφέα του εικοστού αιώνα.
Τα μάτια μου δάκρυζαν σε όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης.
Η μαγική πένα του και η λυρική γραφή του σε αιχμαλωτίζουν.
Η αφήγηση του βιβλίου χωρίζεται εναλλάξ σε δύο χρονικές περιόδους στο 1908 τις τρεις τελευταίες μέρες που πέρασε η Πηνελόπη στο σανατόριο και στην Αθήνα του 1941 λίγο πριν μπουν οι Γερμανοί όπου η Πηνελόπη κάνει απολογισμό της ζωής της και έχει πάρει την τελική απόφαση να αυτοκτονήσει.
Ο συγγραφέας αφηγηματικά σύνδεσε πάρα πολύ όμορφα τις δύο αυτές χρονικές περιόδους μεταφέροντας μας τα γεγονότα αλλά και τον ψυχισμό της ηρωίδας.
Μία συγκλονιστική καταγραφή των συναισθημάτων των δύο αυτών ανθρώπων.
Μία ιστορία που έρχεται να μας πει πόσο αιμοβόρο πράγμα είναι ο έρωτας και πόσο τραγικές είναι οι απώλειες που σπέρνει στο διάβα του.
Τα ιστορικά στοιχεία είναι δεμένα αρμονικά στην εξέλιξη του βιβλίου τόσο ώστε να μην κουράζουν αλλά ώστε να δίνουν τις λεπτομέρειες που απαιτούνται.
Προσωπικά έμαθα πάρα πολλά πράγματα που δεν γνώριζα και ένιωσα ακόμα περισσότερα.
Συγκλονιστική στιγμή του βιβλίου η σκηνή της αυτοκτονίας της Πηνελόπης αλλά και η είσοδος των Γερμανών στην Αθήνα.
Εκεί ειλικρινά δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω.
Ένα μικρό διαμάντι για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να μην ξεχνούν οι παλαιότεροι.
Κι αν με ρωτήσει κάποιος γιατί πρέπει να διαβάσει αυτό το βιβλίο θα του απαντήσω γιατί αν θέλει να λέγεται αναγνώστης που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να το κάνει.
Η καλή λογοτεχνία σε όλο της το μεγαλείο.
Κύριε Δανδολε σας ευχαριστώ που γίνεται η αφορμή να γνωρίσω καλύτερα αυτή τη σπουδαία γυναίκα.
Μια γυναίκα που λάτρεψα σαν συγγραφέα θαύμασα σαν Ελληνίδα και που με καθήλωσε η προσπάθεια που έκανε για να ξεφύγει από τη ζωή που της είχαν ορίσει.
Μία γυναίκα που μου έδειξε ότι ο έρωτας και η λογική μοιάζουν με τον ήλιο και το φεγγάρι.
Οταν ανατέλλει το ένα δύει το άλλο.
Διαβάστε αυτό το βιβλίο για να δείτε πως ξεκινούν οι μεγάλες ιστορίες αγάπης.
Οι ιστορίες χωρίς όνομα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου