RSS

Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

ΝΕΚΡΗ ΣΑΙΖΟΝ - ΚΡΙΤΙΚΗ

ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ 

Σήμερα το πρωί μη έχοντας πολύ δουλειά στο γραφείο αποφάσισα να ρίξω μια ματιά στο πρώτο και πιο σκληρό βιβλίο του Jack Ketchum.
Αποτέλεσμα ;
Διάβαζα στο διάλειμμα ,διάβαζα όταν μπορούσα, διάβαζα στον ηλεκτρικό γυρνώντας σπίτι και μέχρι τώρα κατάφερα και το τελείωσα.
Στα του βιβλίου τώρα.

Βλέποντας λοιπόν στη πρώτη σελίδα με κεφαλαία γράμματα να αναγράφεται ΑΛΟΓΟΚΡΙΤΗ ΕΚΔΟΣΗ λέω στον εαυτό μου ωχχχχχχχ.
Τι με περιμένει Παναγία μου;
Εκεί λοιπά έρχεται η εισαγωγή από τον Ντάγκλας Γουίντερ που σε προειδοποιεί γιατί το τι θα ακολουθήσει.
Το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1981 και αποτέλεσε σημείο καμπής για την σύγχρονη λογοτεχνία τρόμου.
Ήταν ιδιαίτερα τολμηρό για την εποχή του και ανήκει στην κατηγορία σπλατερ τρόμος.
Το βιβλίο είχε λογοκριθεί αλλά εγώ κατάφερα και διάβασα την ειδική έκδοση.
Πολύ πιο βίαια, πολύ πιο ζοφερή από την έκδοση του 1981.
Ένα μυθιστόρημα ζοφερό ,υποχθόνιο με απερίγραπτες και απίστευτες σκηνές φρίκης.
Βάναυσα σοκαριστικό.
Έχοντας από πάρα πολύ μικρή δει το Cannibal Holocaust και το Amazonia:The Catherine Miles Story όταν τα άλλα κοριτσάκια της ηλικίας μου έβλεπαν τόλμη και γοητεία πιστεύω ότι δεν με σοκάρει και δεν με τρομάζει τίποτα πλέον.
Από τότε μάλλον φαινόταν η πορεία μου.
Η υπόθεση του βιβλίου οπως σωστά καταλάβατε έχει να κάνει με κανιβαλισμό.
Καλωσήρθατε στο Μειν.
Στη φουλ σαιζόν γεμίζει ο τόπος τουρίστες.
Στη νεκρή σεζόν μένουν μόνο οι ντόπιοι και κάποιοι επισκέπτες όπως η Κάρλα που θέλησε να συνδυάσει δουλειά και αναψυχή.
Εκεί θα περιμένει τους φίλους της από τη Νέα Υόρκη.
Στο δάσος όμως που περιβάλλει το σπίτι καραδοκεί μία αλλόκοτη οικογένεια που θέλει να σβήσει την ακόρεστη πείνα της.
Και το γλέντι ξεκινά.
Ξεκινώντας την ανάγνωση αυτού του βιβλίου μέχρι γύρω στις 120 σελίδες η ροή και η αφήγηση ήταν ήρεμη.
Υπήρχε φυσικά ένας υποχθόνιος τρόμος και ένα καμπανάκι που χτυπούσε ότι κάτι τραγικό και ακατανόμαστο θα συμβεί.
Μία πόλη όπου περίεργα πράγματα συμβαίνουν.
Το αστυνομικό τμήμα της περιοχής προσπαθεί να βρει την άκρη σε κάποιες εξαφανίσεις.
Από τη μέση του βιβλίου και μετά όλα αλλάζουν.
Οι ωμές περιγραφές του Jack Ketchum έρχονται για μία ακόμα φορά να σοκάρουν και να προκαλέσουν.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ότι περίμενα πολύ πιο φρικιαστικές στιγμές στο βιβλίο.
Ίσως να θέλω γιατρό.
Ίσως να μη με τρομάζει πλέον τίποτα.
Όπως και να έχει το πράγμα δεν θα πω κάτι άλλο θα αφήσω τους τολμηρούς να το ανακαλύψουν από μόνοι τους.
Αν έχετε πρόβλημα με το στομάχι σας μην πιάσετε στα χέρια σας αυτό το βιβλίο.
Αν πάλι είστε από τους τολμηρούς βουτήξτε στη φρίκη.
Όχι όμως την ώρα που θα τρώτε.
Εγώ μέχρι να τελειώσω την ανάγνωση του δεν έβαλα τίποτα στο στομάχι μου.
Η φρίκη σε όλο της το μεγαλείο.
Και όπως είπε ο μεγάλος Stephen King:
"Tα μόνα σίγουρα πράγματα στη ζωή είναι ο θάνατος και οι φόροι, λέει το γνωμικό, αλλά εγώ μπορώ να προσθέσω κι ένα τρίτο: η εταιρεία Disney δε θα γυρίσει ποτέ ταινία βασισμένη σε μυθιστόρημα του Jack Ketchum"

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου