Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
Η εξαιρετική απεικόνιση των ανθρώπινων σχέσεων με ότι αυτό συνεπάγεται,αλλά και η εκπληκτική και παραστατικη αφήγηση,το καθιστούν ένα από τα βιβλία που κάθε αναγνώστης,επιβάλλεται να διαβάσει...Ο Δημοσθένης βαθιά πληγωμένος από τα αγαπημένα του πρόσωπα,αναγκάζεται να πάρει ολεθριες αποφάσεις και άθελα του θα καταστρέψει πολλές ζωές,αλλά κυρίως θα νεκρώσει μέσα του.
..Το πρόσχημα για όλα αυτά η προστασία και η ασφάλεια της κόρης του. Ο Άλκης την δεκαετία του 1970 θα βρεθεί άθελα του εξόριστος σαν να μην υπήρξε ποτέ στον χάρτη, στο ψυχιατρείο της Λέρου,ένα επίγειο κολαστηριο,κάτω από χειριστες συνθήκες εγκλεισμου,παλεύοντας να κρατήσει τα λογικά του και έχοντας ξεπεράσει πλέον τα όρια του ανθρώπινου εξευτελισμού...Στην προκειμένη περίπτωση,δεν μιλάμε για κάποια ανίατη ψυχική νόσο,το λάθος του είναι ότι αγάπησε το λάθος άτομο. Η Σοφία θα εξοστρακιστει βίαια από την πατρίδα και την οικογένεια της και θα βρεθεί μόνη στον Πειραιά,ξεκινώντας από το μηδέν,παλευοντας για την επιβίωση της και με μοναδική πυξίδα τις αναμνήσεις του παρελθόντος...Θα βρεθεί ερήμην της σε μια σκοτεινή και βίαιη καθημερινοτητα και οι πράξεις της,που φωνάζουν δυστυχία και απόγνωση,θα της κοστίσουν πολλά. Και η Έλλη,φοιτήτρια ιατρικής και ορφανή από γονείς θα βρεθεί σε έναν όλεθρο από μυστικά και ψέμματα και θα προσπαθήσει να βγάλει την πολυπόθητη άκρη με το μυστηριώδες παρελθόν της οικογένειας της...Γιατί αν δεν γνωρίζεις τις ρίζες σου,είναι ανέφικτο να ζεις,να προχωράς και να ελπίζεις. Πονεσα βαθιά για τον κάθε ήρωα ξεχωριστά,προσπάθησα να δώσω ελαφρυντικά για την κάθε λανθασμένη επιλογή τους,η αγωνία μου χτύπησε κόκκινο για την τύχη τους και η χαρά μου ήταν απερίγραπτη όταν ο καθένας η σχεδόν καθένας βρήκε και πήρε ότι επιζητουσε...Ένα σκληρό αλλά συνάμα ελπιδοφόρο μυθιστόρημα,που θα σε προβληματισει βαθιά και θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην μνήμη σου. Η συγγραφέας με εντυπωσιακή γραφή και εκτενή έρευνα μας χαρίζει μια υπέροχη ιστορία,που έχει όλα τα απαραίτητα εφόδια να μεταφερθεί με μεγάλη επιτυχία στην μικρή η μεγάλη οθόνη😉Δηλώνω πλέον φανατικός θαυμαστής σας και σίγουρα θα ακολουθήσουν και άλλα...Αυτό που θα μου μείνει:μπορεί κάποιες φορές να είναι απαραίτητο να λησμονησουμε ότι μας πονάει ανεπανόρθωτα,από την άλλη όμως πρέπει κάποιες φορές και να θυμηθούμε,για να προχωρήσουμε παρακάτω με αρμονικό τρόπο...Επιπλέον,η αξία της οικογένειας είναι αναμφίβολα ιερή και καθορίζει και αναπλαθει το είναι και το μέλλον κάθε ανθρώπου...Ειλικρινά,μεγάλη μου χαρά που αυτό το διαμάντι κοσμεί την βιβλιοθήκη μου,σας προτρέπω να κάνετε το ίδιο με κλειστά τα μάτια
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου