Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
Όταν βλέπεις ένα τέτοιο εξώφυλλο με έναν τέτοιο τίτλο το βιβλίο έχει αγγίξει ήδη την ψυχή σου πριν ακόμα ξεκινήσεις την ανάγνωση του.
Ένα εξώφυλλο που κοιτούσα για ώρες και δεν χόρταινα.
Η ματιά μου δεν μπορούσε να προσπεράσει αυτούς τους δύο ανθρώπους.
Τα δάκρυα είχαν αρχίσει να τρέχουν πριν ανοίξω την πρώτη σελίδα.
Οι ψυχές μας τη νύχτα είναι το τελευταίο εξαίσιο μυθιστόρημα του Κεντ Χαρουφ.
Είναι η ιστορία της ανθρώπινης μοναξιάς.
Του φόβου του θανάτου.
Είναι μία ιστορία που αφορά όλους μας.
Για να μάθουμε πώς πρέπει να γερνάμε.
Με χάρη.
Μέχρι το τέλος.
Είναι από τα πιο συγκινητικά, τα πιο ανθρώπινα και τα πιο γλυκά βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ στη ζωή μου.
Ο συγγραφέας του βιβλίου το 2014 διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα.
Θέλησε λοιπόν να γράψει μία ιστορία για εκείνον και για τη γυναίκα του.
Για την αγάπη τους.
Για το τέλος τους.
Για τη δύση της ζωής τους.
Ένα βιβλίο το οποίο το τελείωσα σε λιγότερο από μισή μέρα ξενυχτώντας εχθές το βράδυ γιατί δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου.
Με συγκλόνισε το γεγονός ότι το βιβλίο αυτό γράφτηκε κατά τη διάρκεια που ο συγγραφέας άγγιζε το κατώφλι του θανάτου.
Πόσα συναισθήματα μπορούν να χωρέσουν σε ένα βιβλίο;
Πόση αγάπη, πόση ελπίδα, πόση ανθρωπιά;
Η Άντυ και ο Λούης υπήρξαν γείτονες για πολλά χρόνια.
Και τώρα έχουν μείνει μόνοι και οι δύο.
Πίσω τους απλώνεται η ζωή του καθενός με χαρές και λύπες, απώλειες και μεγάλα λάθη.
Η μοναξιά και η απελπισία θα τους φέρει κοντά.
Όταν ο ήλιος αρχίσει να δύει και για τους δύο εκείνοι θα μας δώσουν ένα μάθημα ζωής.
Ένα μυθιστόρημα για την αναζήτηση της ευτυχίας και της ελπίδας λίγο πριν το τέλος.
Στο βιβλίο βασίζεται η ομότιτλη ταινία με πρωταγωνιστές τους βραβευμένους με Όσκαρ ηθοποιού Τζέιν Φόντα και Ρόμπερτ Ρέντφορντ.
Υπάρχουν βιβλία που σε συγκλονίζουν τόσο πολύ που κλείνοντας τα είσαι τόσο συναισθηματικά φορτισμένος που δεν μπορείς να σκεφτείς τίποτα άλλο.
Ένα μυθιστόρημα που θα αγγίξει τις ψυχές σας με ένα μαλακό χάδι σαν εκείνο που μας έδιναν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας.
Μία συγκλονιστική ανθρώπινη ιστορία για τη συντροφικότητα.
Για εκείνες τις σχέσεις που δεν υπάρχει ίχνος σεξουαλικής ικανοποίησης αλλά είναι τόσο δυνατές που ούτε ο θάνατος μπορεί να τις κλονίσει.
Ένα μυθιστόρημα ωδή για εκείνους τους ανθρώπους που μπορεί να αγγίξουν την ψυχή σου χωρίς καν να ακουμπήσουν το σώμα σου.
Για την έννοια της πραγματικής ευτυχίας και της ανθρώπινης πληρότητας.
Λίγο πριν το τέλος.
Λίγο πριν ο ήλιος δύσει για πάντα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου