Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
Ζωή σε πόλεμο… η αληθινή ιστορία της μητέρας της συγγραφέως και συνάμα η βιογραφία της ίδιας, η οποία έζησε μαζί της δεκαεννιά χρόνια. Διαβάζοντας το αισθάνθηκα λύπη, συγκίνηση και θυμό. Ένα οδυνηρό ταξίδι για την ίδια, στο δικό της χθες στην αφετηρία της…
Το βιβλίο αυτό είναι ένα μνημόσυνο για τη μητέρα της, μια γυναίκα μεγαλωμένη στην Κωνσταντινούπολη με πολύ αυστηρές αρχές, όπου παντρεύεται για να ξεφύγει από το οικογενειακό περιβάλλον όμως ο γάμος της δεν είναι όπως τον φανταζόταν. Αποφασίζουν άλλοι για αυτήν. Δυστυχώς ο γάμος αυτός μετά από λίγα χρόνια διαλύεται. Βρίσκεται στην Ελλάδα μονή με την κόρη της, ξεγραμμένη από όλους γιατί αποφάσισε να χωρίσει, κάτι που ήταν ενάντια στα πιστεύω της οικογένειάς της καθώς και στις αντιλήψεις της τότε εποχής.
Οι διάφορες καταστάσεις που είχε να αντιμετωπίσει διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα της και έγινε μια γυναίκα δυναμική και σκληρή. Πολέμησε σκληρά όλους γιατί έπρεπε να επιβιώσει τη στιγμή που δεν είχε τίποτα. Πέρασε φτώχεια και πείνα μέχρι να ορθοποδήσει.
Μέσα από την ιστορία της μητέρας της μαθαίνουμε τα δύσκολα παιδικά και εφηβικά χρόνια της συγγραφέως. Γονείς που αδιαφορούσαν για το παιδί τους. Ο πατέρας πάντα απών… Για μερικά χρόνια ζούσε με τη γιαγιά της που δεν την ήθελε… Έφυγε από τη μητέρα της παιδί και επέστρεψε έφηβη, σχεδόν γυναίκα με τις δικές τις απόψεις…
Δυστυχώς στα ευαίσθητα εκείνα παιδικά χρόνια έγιναν παραλείψεις που πόνεσαν, πολλές πράξεις που πλήγωσαν μια παιδική ψυχή. Λόγια αγάπης που δεν ειπώθηκαν, αγκαλιές που δεν δόθηκαν σε ένα παιδί που το είχε ανάγκη στην πιο τρυφερή ηλικία.
Παρ ‘όλα αυτά όμως η συγγραφέας κατάφερε να συγχωρέσει τα λάθη και τις παραλείψεις της μητέρας της. Ξέχασε τα άσχημα και κράτησε τα όμορφα γιατί χωρίς αυτά δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Χάρη στα βιώματα που έζησε κοντά της είναι αυτό που κατάφερε να είναι σήμερα.
Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου