Η ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ - ΚΡΙΤΙΚΗ

ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ

<<Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ>>

Το βιβλίο αυτό για αρκετό καιρό δίσταζα να το διαβάσω, όχι γιατί πίστευα ότι δεν θα άξιζε τον αναγνωστικό μου χρόνο, αλλά ίσως γιατί δεν ήμουν στην κατάλληλη διάθεση ώστε να έρθω αντιμέτωπη με ένα τέτοιο θέμα.
Να όμως που έφτασε η στιγμή και δεν ήθελα να το αναβάλλω άλλο.
Τα κοινωνικά μυθιστορήματα δεν είναι για μένα εύκολα βιβλία.
Δεν αντέχω να πονάω διαβάζοντας ένα βιβλίο και ιδίως όταν πρόκειται για αληθινά γεγονότα τα οποία έχουν συμβεί μάλιστα στο κοντινό παρελθόν.
Από την πρώτη κιόλας σελίδα μου έγινε κατανοητό ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο με μια διαφορετική ιστορία από αυτές που έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε.
Εδώ λοιπόν θέλω να δώσω πολλά συγχαρητήρια στην Κλαίρη που θέλησε να καταπιαστεί σε αυτό το πόνημα της με ένα τόσο δύσκολο θέμα όπως αυτό που αφορά τις ψυχικές ασθένειες αλλά και του εγκλεισμού στα αντίστοιχα ιδρύματα.
Μέσα από την μυθοπλασία ταξιδεύουμε στην Λέρο, στην "αποικία" και καλούμαστε να γίνουμε μάρτυρες των όσων έχουν καταγράφει στο ψυχιατρείο της Λέρου.
Μέσα από μια συνταρακτική ανθρώπινη ιστορία, όπου η συγγραφέας επιλέγει την αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, καλούμαστε να γνωρίσουμε την αποικία της λήθης.
Οι περιγραφές του ιδρύματος φρικτές , ρεαλιστικές αλλά ταυτόχρονα συγκλονιστικές.
Διάβασα για πράγματα τα οποία δεν ήξερα και ειλικρινά θέλω να ξεχάσω.
Θέλω να τα αφήσω και εγώ στη λήθη.
Με γραφή απλή αλλά και εθιστική χωρίς να ωραιοποιεί τις καταστάσεις, η μυθοπλασία έρχεται να συναντήσει τη σκληρή πραγματικότητα.
Πόσο τραγικά λάθος μπορεί να είναι τελικά ένα τόσο αγνό συναίσθημα όπως ο έρωτας;
Σε τι σκοτεινά μονοπάτια μπορεί να οδηγήσει αυτούς που θα βρεθούν στο δρόμο του;
Είναι από τα λίγα βιβλία που όλοι οι ήρωες θύμιζαν αρχαία τραγωδία.
Δεν ξέρεις για ποιον να πονέσεις περισσότερο.
Η ιστορία μας ξετυλίγεται μέσα από την αφήγηση του κάθε ήρωα.
Ένα συγκινητικό ψυχογράφημα που σίγουρα λυγίζει και τον πιο σκληρό αναγνώστη.
Κοινωνικός στιγματισμός, ιδρυματοποίηση, λάθη, πάθη, έρωτες , πορνεία συνθέτουν αυτό το κοινωνικό μυθιστόρημα.
Με εναλλαγές ανάμεσα στο παρελθόν και στο παρόν ο κάθε ήρωας μας διηγείται τη δική του ιστορία.
Το δικό του μονοπάτι μέσα από συνταρακτικές διαδρομές γεμάτες πόνο.
Σίγουρα αγάπησα όλους τους ήρωες , περισσότερο από όλους όμως λάτρεψα τον Άλκη.
Θεώρησα ότι αυτός πλήρωσε το πιο σκληρό τίμημα.
Επειδή ερωτεύτηκε, στιγματίστηκε και καταδικάστηκε σε μια ζωή που την σκέπασε η λήθη.
Χωρίς εισιτήριο επιστροφής.
Πραγματικά θεωρώ ότι αυτό το μυθιστόρημα πρέπει να το διαβάσουν όλοι.
Είναι ένα βιβλίο που δίνει τροφή για σκέψη για τις λανθασμένες επιλογές που μπορεί να κάνουμε στην ζωή μας, αλλά και για όλα αυτά που δεν μπορεί να χωρέσει ο νους μας.
Πολλά συγχαρητήρια στη συγγραφέα για την έρευνα που έκανε για αυτό το βιβλίο αλλά και για τα συναισθήματα που μας έκανε να νιώσουμε.