Η ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΕΙ - ΚΡΙΤΙΚΗ

KATIA BOU

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Η συγγραφέας ανήκει σε αυτούς που έμαθα από τις ομάδες.. ξεκινώντας την πόλη που δακρύζει οι πρώτες σελίδες (περίπου 100) μου φάνηκαν άνευρες.. Μια στείρα αφήγηση, μια βαρετή ιστορία.. μιλώντας με την φίλη Αθηνά, με παρότρυνε να το συνεχίσω.. Αθηνούλι σ'ευχαριστώ.. Ως δια μαγείας, μετά από ελάχιστες σελίδες η ιστορία άλλαξε..
Η ιστορία διαδραματίζεται σε ένα βιβλιοπωλείο στην Βενετία, όπου ο παππούς προκειμένου να προστατέψει όπως μπορεί την εγγονή του, την παγιδεύει σε μια άχρωμη ζωή εντός της γειτονιάς.. εξου και η έλλειψη ζωντάνιας.. η μικρή δεν ξέρει ανάγνωση και ξεχωρίζει τα βιβλία από την μυρωδιά και τα συναισθήματα που αυτή της προκαλεί.. Καθώς εκτυλίσσεται η ιστορία, βλέπουμε τα πάθη των ηρώων, οι οποίοι ο καθένας με την σειρά του συντελεί σε έναν λαβύρινθο γεγονότων.. Τα έντονα συναισθήματα ξεπηδούν στις αφηγήσεις.. η πλοκή πλούσια με κλιμακωτή αγωνία.. Το λεξιλόγιο και η έκφραση είναι από τα πρώτα που με κέρδισαν..
Αν και δεν έχω πάει στην Βενετία, οι γλαφυρές περιγραφές με ταξίδεψαν.. Η μικρή Iρενε κάνει τον αναγνώστη να την αγαπήσει και να αγωνιά για την κατάληξη της ιστορίας της..
Είχα πολύ καιρό να διαβάσω ένα βιβλίο που να μου μεταδώσει τόσο πάθος και πλούτο συναισθημάτων παρόλο που δεν διαπραγματεύεται μια καθαρά ερωτική ιστορία..
Διανύω μια χρονική περίοδο που διαλέγω χαλαρά αναγνώσματα.. για το συγκεκριμένο βιβλίο μπορώ να πω ότι διάβασα λογοτεχνία!! Χωρίς να είναι βαρύ, χωρίς να είναι δύσπεπτο.. Και για να του βάλω άρωμα, θα έλεγα σανταλόξυλο..