Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ
Ένα από τα πρώτα
αστυνομικά μυθιστορήματα κλειδωμένου δωματίου το οποίο γράφτηκε πριν από έναν
αιώνα και το δεύτερο που διαβάζω εγώ μέσα σε σχεδόν ένα μήνα.
Ο Gaston Leroux γνωστός στους περισσότερους από το έργο του το Φάντασμα της Όπερας μεταφέρει τον αναγνώστη στην γαλλική εξοχή ,σε ένα κάστρο και συγκεκριμένα σε ένα κίτρινο δωμάτιο.
Μια γυναίκα κοιμάται στην κρεβατοκάμαρά της. Το δωμάτιο δεν ανοίγει απέξω. Ξαφνικά κάποιος προσπαθεί να τη δολοφονήσει. Πριν φτάσει η αστυνομία, εκείνος το έχει ήδη σκάσει. Ποιος είναι ο δολοφόνος και πώς κατάφερε να μπει στο δωμάτιο;
Δεν ξέρω αν είναι συνετό να ασκήσω κριτική για ένα έργο το οποίο γράφτηκε πριν από έναν αιώνα και βρίσκεται στα 100 καλύτερα βιβλία μυστηρίου.
Είναι σίγουρα ένα βιβλίο διαφορετικό από τα περισσότερα αστυνομικά που ήρθαν στα χέρια μας καθώς θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας και την εποχή που γράφτηκε.
Με γραφή απλή και σχετικά αργή στην αρχή ο συγγραφέας μάς μεταφέρει σε αυτή την παράξενη ιστορία.
Όσο η ανάγνωση συνεχίζεται τόσο εντείνεται και ο ρυθμός της έντασης της πλοκής.
Μία υπόθεση εξιχνίασης εγκλήματος στην οποία κεντρικός ήρωας δεν είναι κάποιος αστυνομικός αλλά ένας δημοσιογράφος.
Υπήρξαν πάρα πολλά πράγματα που μου έκαναν εντύπωση σε αυτό το μυθιστόρημα.
Μέσα από μια σκοτεινή ατμόσφαιρα ο συγγραφέας σε παρακινεί και εσένα να συμμετέχεις στις έρευνες της υπόθεσης.
Σου δίνει σχεδιαγράμματα του κάστρου, πολλές φορές στρέφει τις υποψίες σου εκεί που δεν πρέπει και άλλες φορές σε βοηθά να ξεδιαλύνεις την υπόθεση.
Εγώ δεν μπόρεσα ούτε μία στιγμή να υποψιαστώ το οτιδήποτε.
Εκεί που έλεγα ότι έχω βρει τη λύση του μυστηρίου, εκεί έπεφτα έξω.
Αυτό θεωρώ ότι είναι και το κλειδί της επιτυχίας.
Αυτό που μου έκανε πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση και ειλικρινά προσπάθησε να με ρίξει στην παγίδα ήταν ότι ο συγγραφέας χρησιμοποιούσε συχνά τη λέξη δολοφόνος ενώ δεν υπήρχε έγκλημα.
Παρόλα αυτά πιστεύοντας ότι αποκλείεται να ήταν λάθος της μετάφρασης ή λάθος του ίδιου του συγγραφέα δεν μπόρεσα ούτε μία στιγμή να βρω την άκρη του νήματος.
Μία φανταζόμουν ότι υπήρχε δολοφόνος, μία σκεφτόμουν ότι υπήρχε κάποιο λάθος και μία πίστευα ότι δεν είμαι αρκετά έξυπνη ώστε να καταλάβω τι συμβαίνει.
Σε παρόμοιες υποθέσεις βιβλίων ίσως σκέφτεσαι ότι υπάρχει κάτι το μεταφυσικό σαν απάντηση.
Σίγουρα διαβάζοντας το θα περάσουν πολλά πράγματα από το μυαλό σας.
Όσοι έχουν διαβάσει Αγκάθα Κρίστι ή Sherlock Holmes ίσως οδηγηθούν πιο γρήγορα στη λύση του μυστηρίου.
Πολλές φορές ο συγγραφέας παρουσιάζει με ενδιαφέρον τρόπο ευρήματα που αντί να σε κάνουν να ξεδιαλύνεις την υπόθεση την περιπλέκουν ακόμα περισσότερο.
Νιώθεις ότι ώρες-ώρες παίζει με το μυαλό σου.
Είναι δυνατόν κάποιος να μπορέσει να διαφύγει μέσα από ένα κλειδωμένο δωμάτιο με σφραγισμένα παράθυρα χωρίς τζάκι και χωρίς καμία έξοδο διαφυγής;
Αν πιστεύετε ότι είστε πάρα πολύ έξυπνοι δεν έχετε παρά να διαβάσετε αυτό το βιβλίο και να προσπαθήσετε να βρείτε εσείς τον δολοφόνο.
Μπείτε μέσα στο κίτρινο δωμάτιο και ανακαλύψτε τι μπορεί να έχει συμβεί.
Ο Gaston Leroux γνωστός στους περισσότερους από το έργο του το Φάντασμα της Όπερας μεταφέρει τον αναγνώστη στην γαλλική εξοχή ,σε ένα κάστρο και συγκεκριμένα σε ένα κίτρινο δωμάτιο.
Μια γυναίκα κοιμάται στην κρεβατοκάμαρά της. Το δωμάτιο δεν ανοίγει απέξω. Ξαφνικά κάποιος προσπαθεί να τη δολοφονήσει. Πριν φτάσει η αστυνομία, εκείνος το έχει ήδη σκάσει. Ποιος είναι ο δολοφόνος και πώς κατάφερε να μπει στο δωμάτιο;
Δεν ξέρω αν είναι συνετό να ασκήσω κριτική για ένα έργο το οποίο γράφτηκε πριν από έναν αιώνα και βρίσκεται στα 100 καλύτερα βιβλία μυστηρίου.
Είναι σίγουρα ένα βιβλίο διαφορετικό από τα περισσότερα αστυνομικά που ήρθαν στα χέρια μας καθώς θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας και την εποχή που γράφτηκε.
Με γραφή απλή και σχετικά αργή στην αρχή ο συγγραφέας μάς μεταφέρει σε αυτή την παράξενη ιστορία.
Όσο η ανάγνωση συνεχίζεται τόσο εντείνεται και ο ρυθμός της έντασης της πλοκής.
Μία υπόθεση εξιχνίασης εγκλήματος στην οποία κεντρικός ήρωας δεν είναι κάποιος αστυνομικός αλλά ένας δημοσιογράφος.
Υπήρξαν πάρα πολλά πράγματα που μου έκαναν εντύπωση σε αυτό το μυθιστόρημα.
Μέσα από μια σκοτεινή ατμόσφαιρα ο συγγραφέας σε παρακινεί και εσένα να συμμετέχεις στις έρευνες της υπόθεσης.
Σου δίνει σχεδιαγράμματα του κάστρου, πολλές φορές στρέφει τις υποψίες σου εκεί που δεν πρέπει και άλλες φορές σε βοηθά να ξεδιαλύνεις την υπόθεση.
Εγώ δεν μπόρεσα ούτε μία στιγμή να υποψιαστώ το οτιδήποτε.
Εκεί που έλεγα ότι έχω βρει τη λύση του μυστηρίου, εκεί έπεφτα έξω.
Αυτό θεωρώ ότι είναι και το κλειδί της επιτυχίας.
Αυτό που μου έκανε πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση και ειλικρινά προσπάθησε να με ρίξει στην παγίδα ήταν ότι ο συγγραφέας χρησιμοποιούσε συχνά τη λέξη δολοφόνος ενώ δεν υπήρχε έγκλημα.
Παρόλα αυτά πιστεύοντας ότι αποκλείεται να ήταν λάθος της μετάφρασης ή λάθος του ίδιου του συγγραφέα δεν μπόρεσα ούτε μία στιγμή να βρω την άκρη του νήματος.
Μία φανταζόμουν ότι υπήρχε δολοφόνος, μία σκεφτόμουν ότι υπήρχε κάποιο λάθος και μία πίστευα ότι δεν είμαι αρκετά έξυπνη ώστε να καταλάβω τι συμβαίνει.
Σε παρόμοιες υποθέσεις βιβλίων ίσως σκέφτεσαι ότι υπάρχει κάτι το μεταφυσικό σαν απάντηση.
Σίγουρα διαβάζοντας το θα περάσουν πολλά πράγματα από το μυαλό σας.
Όσοι έχουν διαβάσει Αγκάθα Κρίστι ή Sherlock Holmes ίσως οδηγηθούν πιο γρήγορα στη λύση του μυστηρίου.
Πολλές φορές ο συγγραφέας παρουσιάζει με ενδιαφέρον τρόπο ευρήματα που αντί να σε κάνουν να ξεδιαλύνεις την υπόθεση την περιπλέκουν ακόμα περισσότερο.
Νιώθεις ότι ώρες-ώρες παίζει με το μυαλό σου.
Είναι δυνατόν κάποιος να μπορέσει να διαφύγει μέσα από ένα κλειδωμένο δωμάτιο με σφραγισμένα παράθυρα χωρίς τζάκι και χωρίς καμία έξοδο διαφυγής;
Αν πιστεύετε ότι είστε πάρα πολύ έξυπνοι δεν έχετε παρά να διαβάσετε αυτό το βιβλίο και να προσπαθήσετε να βρείτε εσείς τον δολοφόνο.
Μπείτε μέσα στο κίτρινο δωμάτιο και ανακαλύψτε τι μπορεί να έχει συμβεί.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου