Η ΜΑΓΙΣΣΑ - ΚΡΙΤΙΚΗ

ΒΙΚΥ ΤΑΣΙΟΥ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ

Το δέκατο βιβλίο της Camilla Lackberg είναι γεγονός και δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο έστω και αν δεν είσαι λάτρης της αστυνομικής λογοτεχνίας.
Η βασίλισσα του σουηδικού αστυνομικού μυθιστορήματος επονομαζόμενη από πολλούς και ως η νέα Αγκάθα Κρίστι επανέρχεται δριμύτερη και φυσικά φέρνει μαζί της και τους παλιούς μας γνώριμους ,την Έρικα και τον Πάτρικ.
Αν και δεν έχω διαβάσει και τα εννιά προηγούμενα μυθιστορήματα της θεωρώ όπως και πολλοί άλλοι αναγνώστες ότι αυτό είναι το πιο ολοκληρωμένο έργο της.
Η μάγισσα αν και είναι ένα βιβλίο 829 σελίδων δεν σε κάνει ούτε στιγμή να βαρεθείς.
Με αμφίδρομη αφήγηση η συγγραφέας επιλέγει αυτή τη φορά να μας μεταφέρει σε τρεις χρονικές περιόδους.
Τρεις ξεχωριστές ιστορίες που όμως ίσως έχουν έναν κοινό παρανομαστή.
Η πρώτη ιστορία μας μεταφέρει στον 17ο αιώνα και στο κυνήγι μαγισσών.
Η δεύτερη ιστορία μας ταξιδεύει στο 1980 όπου ένα μικρό κορίτσι βρίσκεται άγρια δολοφονημένο.
Η τρίτη ιστορία εκτυλίσσεται στο σήμερα όπου άλλο ένα μικρό κορίτσι βρίσκεται εξίσου άγρια δολοφονημένο και εξαφανισμένο από το ίδιο αγρόκτημα.
Για μία ακόμα φορά το κουβάρι της ιστορίας θα προσπαθήσει να ξετυλίξει η Έρικα και ο Πάτρικ στην ειδυλλιακή Φελπμιανκα η οποία είναι και η γενέτειρα πόλη της Camilla.
Τρεις διαφορετικές ιστορίες για τις οποίες εγώ τουλάχιστον δεν μπόρεσα να βρω τον ένοχο μέχρι να θελήσει η ίδια η συγγραφέας λίγο πριν το τέλος να μου τον αποκαλύψει.
Ένα βιβλίο γεμάτο ανατροπές, εικόνες συναισθήματα αλλά και με πολλά κοινωνικά μηνύματα.
Τι κοινό έχει το κυνήγι των μαγισσών το 1671 με τις δύο δολοφονίες των μικρών κοριτσιών;
Θα μπορέσετε εσείς να βρείτε τον ένοχο;
Πολλές φορές όταν παίρνω στα χέρια μου ένα τόσο ογκώδες βιβλίο είμαι πάρα πολύ επιφυλακτική.
Στα εν λόγω όμως μυθιστόρημα δεν έπληξα και δεν βαρέθηκα ούτε μία στιγμή.
Οι σελίδες γυρνούσαν αβίαστα και προσπαθούσα και εγώ μαζί με τους πρωταγωνιστές να βρω της άκρη αυτής της ιστορίας.
Χωρίς περιττές λεπτομέρειες, χωρίς να πέφτει σε επαναλήψεις, χωρίς να κάνει κοιλιά η ιστορία της μάγισσας κυριολεκτικά σε μαγεύει.
Και αν νομίζετε ότι η υπόθεση είναι καθαρά αστυνομική πλανάσθε πλάνην οικτράν.
Η συγγραφέας αυτή τη φορά ασχολείται με ένα αρκετά ευαίσθητο ζήτημα με κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις.
Το θέμα των προσφυγικών ροών από τη Συρία και τους καταυλισμούς προσφύγων σε πολλές Ευρωπαϊκές πόλεις.
Διαβάζοντάς το νόμιζα ότι η συγγραφέας μιλούσε για την Ελλάδα.
Με αιχμηρό λόγο και πολλές φορές με διάθεση κριτικής η συγγραφέας έρχεται να μας μιλήσει για ένα ζήτημα που εμείς οι τουλάχιστον οι Έλληνες γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά.
Και πολύ περισσότερα τα νησιά μας.
Με απλή γραφή και με το ιδιαίτερο μυστήριο που χαρακτηρίζει τα βιβλία της η Camilla υφαίνει άριστα την ιστορία με το μυστήριο και την αστυνομική πλοκή.
Ήρωες που λυπάσαι ,πονάς και αγαπάς μαζί τους.
Άνθρωποι διαφορετικοί, αλλά όλοι κυνηγώντας τον ίδιο σκοπό.
Ένα καλύτερο αύριο.
Ένα βιβλίο που θα μας κάνει να ανοίξουμε ακόμα περισσότερο το μυαλό μας και να καταλάβουμε ότι αυτό που πολλές φορές δεν μπορούμε να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε δεν σημαίνει ότι είναι και κακό.
Ένα μυθιστόρημα για όλους τους φόβους και τις ανασφάλειες των ανθρώπων.
Η ΜΑΓΙΣΣΑ μπορεί με το μαγικό ραβδί να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους αρκεί πολλές φορές να έχουμε ανοιχτή την καρδιά και το μυαλό μας.