RSS

Τρίτη 16 Ιουνίου 2020

ΚΑΠΟΥ ΛΑΜΠΕΙ ΑΚΟΜΑ Ο ΗΛΙΟΣ

Υπάρχουν πολλά βιβλία τα οποία γράφουν πως βασίζονται σε γεγονότα ή είναι εμπνευσμένα από γεγονότα. Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα, που αποτελούν μαρτυρία αυτών των γεγονότων που περιγράφονται και που στις σελίδες τους περνά όλη η αγωνία, η απελπισία και η φρίκη των μαρτύρων τους.
Ένα τέτοιο βιβλίο είναι η συγκλονιστική μαρτυρία του Michael Gruenbaum από τα χρόνια που πέρασε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Τερεζίν, μαζί με την μητέρα του Μάρκαρετ και την αδελφή του Μαριέττα και ενώ ο ίδιος μπήκε δώδεκα χρονών και απελευθερώθηκε στα δεκαπέντε του, μετά την ήττα του 3ου Ράιχ.  O Hasak-Lowey Todd είναι εκείνος που μετέφερε τις μαρτυρίες του Gruenbaum και που τις μετέτρεψε σε βιβλίο κάνοντας σημαντική έρευνα γύρω από εκείνα τα χρόνια που έζησαν και άλλοι επιζήσαντες στο στρατόπεδο Τερεζίν.

Το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο σε μορφή ημερολογίου. Στα κεφάλαια του καταγράφονται οι πιο έντονες στιγμές που βίωσε ο Michael μέσα στο στρατόπεδο, από τη στιγμή που μπήκε σε αυτό και χωρίστηκε από τις γυναίκες της οικογένειας του, μέχρι τη στιγμή της απελευθέρωσης του, αλλά και σπαράγματα σκόρπιων αναμνήσεων που ο Todd μετά από πρόσθετη έρευνα τα ολοκλήρωσε και τα σχηματοποίησε έτσι ώστε να αποδοθεί η πλήρης εικόνα τους. Αποτελεί, θα μου επιτρέψετε να πω, ένα νέο ημερολόγιο της Άννας Φρανκ, μόνο που τώρα ο ήρωας βρίσκεται εντός του στρατοπέδου συγκέντρωσης και όχι κρυμμένος από τα μάτια του εχθρού.


Το στρατόπεδο του  Τερεζίν υπήρξε ένας διαμετακομιστικός σταθμός πριν τα ανατολικά στρατόπεδα του Άουσβιτς- Μπίρκεναου και του Μπράιτεναου. Θα δούμε τον Michael να εντάσσεται σε ένα θάλαμο αγοριών, τους Νεσερίμ, τις σχέσεις που θα κάνει με τους συγκρατούμενους του, αλλά και την προσπάθεια της μητέρας του να μην μπουν σε "τρανσπόρτο" προς τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μέσα από την παιδική ματιά θα νιώσουμε έναν εξωραϊσμό της κατάστασης που βιώνει ο ίδιος, αλλά από την άλλη θα νιώσουμε και την αγωνία του και τον φόβο του, όταν τελικά καταλαβαίνει πως όλο αυτό που ζει δεν είναι ένα παιχνίδι, αλλά είναι ένας αγώνας για επιβίωση πριν την τελική εξολόθρευση. 


Ο βοηθός συγγραφέας κατάφερε να δώσει στους αναγνώστες ένα βιβλίο που μπορεί να διαβαστεί από όλες τις ηλικίες. Ακόμα και παιδιά στα πρώτα χρόνια της εφηβείας, μπορούν να το πάρουν και να το μελετήσουν. Καταφέρνει να περάσει τα μηνύματα και τα βιώματα του Gruenbaum χωρίς να καθίσταται αποκρουστικό στα μάτια των παιδιών που θα το διαβάσουν και που έχουν την ίδια ηλικία με τον ίδιο εκείνη την εποχή. Ιδιαίτερη συγκίνηση μου προκάλεσαν οι φωτογραφίες εποχής από τον ήρωα του βιβλίου και την οικογένεια του που υπάρχουν στο τέλος του βιβλίου και που δίνουν την ευκαιρία να οπτικοποιήσει ο αναγνώστης στο μυαλό του τους χαρακτήρες του βιβλίου.


Θα έλεγα πως αξίζει πραγματικά να έρθει στα χέρια όσο το δυνατόν περισσότερων παιδιών και εφήβων αυτό το βιβλίο, αφού πρώτα το διαβάσουν οι γονείς τους. Αποτελεί ιστορική βιογραφία, με ακριβή στοιχεία και σωστή διάρθρωση που το κάνει πολύ εύκολο στην ανάγνωση. Επιπρόσθετα πετυχαίνει την ενημέρωση των νέων για την εποχή εκείνη και τις θηριωδίες των Ναζί. Θηριωδίες που θα πρέπει με κάθε τρόπο η ανθρωπότητα να μην ξαναζήσει. Το ολοκαύτωμα υπήρξε, τα ντοκουμέντα είναι αδιάσειστα και δεν πρέπει να περάσουν στην λήθη, αλλά στη συλλογική μνήμη.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου