Ένα μικρό αλλά πολύ καλό βιβλίο,που μας πηγαίνει στις περιοχές των Καλαβρύτων, μέσα από μύθους και αφηγήσεις.
Το τρένο ξεκινά λοιπόν, περνάμε από το Διακοπτό και τα Νιάματα και συνεχίζουμε για τη Βούρα.Εκεί μαθαίνουμε την ιστορία της Βούρας,που ήταν υπαρκτό πρόσωπο και πως η περιοχή αυτή ονομάστηκε έτσι.Συνεχίζουμε για τον Πριόλιθο, όπου μας περιμένει άλλη μία ιστορία και λίγο πιο κάτω βλέπουμε το σπήλαιο του Ζαχλωρού,που μαθαίνουμε για τη γνωριμία δύο νέων ανθρώπων που διαδραματίστηκε εκεί.
Κάθε στάση,μια διαφορετική ιστορία...σαν τη ζωή μας,που κάθε μέρα αλλάζει... νέα πρόσωπα, νέες καταστάσεις περνούν από μπροστά μας και εμείς παρ-ακολουθούμε τους ρυθμούς...
Η διαδρομή συνεχίζεται κανονικά όμως.Στο χωριό Άραχλος θα μάθουμε την περιπέτεια ενός νεαρού γιδοβοσκού,και πόσο τον επηρέασε η συνάντησή του με μια ηλικιωμένη γυναίκα.Συνεχίζουμε με το χωριό της Κερπινής,και ακούμε την διήγηση ενός Γερμανού επιβάτη.Τι τον ώθησε να γράψει για τον μύθο της Στύγας, καθώς και τι αποκόμισε από τα... Χίλια Καντήλια.
Κάπου εκεί ο μικρός Αργύρης θα τοποθετηθεί και θα μας συστήσει μέσα από τα δικά του βιώματα,τον πατέρα του.
Λίγο πριν το τέλος,θα συναντήσουμε μια γριούλα που θα μας πει πως έκαψε τις στάχτες της ζωής της στον φουρνόλακα, καθώς και την αφήγηση ενός μικρού κοριτσιού,και τριών αδελφών.
Μικρές ιστορίες που διαβάζονται ευχάριστα.Πολύ καλά επιμελημένες από τον συγγραφέα και τους ανθρώπους του οίκου,με ωραίο λεξιλόγιο και τις απαραίτητες ντοπιολαλιές σε σημεία όπου αυτό κρίνεται απαραίτητο.
Τα διηγήματα δεν έχουν έντονο το μεταφυσικό στοιχείο,σε κάποια υπάρχει σε κάποια όχι.Σίγουρα δεν μιλάμε ούτε για θρίλερ, ούτε για τρόμο! Είναι ιστορίες των παλιών χρόνων(από το 1896 ξεκινούν),και ασχολούνται με οικογενειακές καταστάσεις (προστριβές μελών για παράδειγμα μεταξύ τους),σε άλλες εμφανίζονται παιδιά και μοιράζονται
ανάλογες εμπειρίες τους.Οι γνωστοί "αλλοπαρμένοι" ήρωες κάνουν την εμφάνισή τους σε κάποιες από αυτές, αλλά με μικρή διάρκεια.Συνεπώς οι ιστορίες χαρακτηρίζονται ως "κοινωνικές" κυρίως.
"Ταξίδεψα" ευχάριστα σε αυτές τις περιοχές που ποτέ μου δεν επισκέφτηκα, συνέκρινα κάποιες αφηγήσεις/καταστάσεις με ανάλογες που έγιναν κάποτε στα δικά μου μέρη,σε δύο σκηνές συγκινήθηκα καθώς έφτανα στο τέλος των διηγήσεων... Γενικά μιλάμε για ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα και δεν κουράζει! Υπάρχει μόνο το απαραίτητο υλικό, χωρίς φιοριτούρες και λοιπές ενοχλητικές τακτικές που χρησιμοποιούνται συχνά (για να μη πω "πάντα" και φανώ υπερβολικός!).
Το μόνο που με ξένισε λίγο, είναι το εξώφυλλο.Ακόμα δεν κατάλαβα τι απεικονίζει.Μήπως κάπως..."πειραγμένο",τον χάρτη εκείνων των περιοχών;Δε μπορώ να καταλήξω κάπου...
Καθώς και η κόκκινη γραμματοσειρά,που δείχνει να χάνεται στο μαύρο του εξωφύλλου.
Αλλά αυτό λίγη σημασία έχει.Το κείμενο μετράει,και αυτό είναι εξαιρετικό!
(Τελικά χαίρομαι που διαβάζω βιβλία σχετικά αγνώστων συγγραφέων που κυκλοφορούν από σχετικά μικρούς οίκους.Έχουν πέσει αρκετά τέτοια διαμαντάκια στα χέρια μου,τον τελευταίο καιρό).
(Κυκλοφορία:2016
Σελίδες:97)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου