ΤΟ ΚΟΥΤΙ

Από μικρό παιδί έτρεφα μια αδυναμία στα τέρατα για αυτό και δεν τα φοβήθηκα ποτέ μου.

Ο λόγος αυτός με οδήγησε να στραφώ στη λογοτεχνία τρόμου και φαντασίας, την οποία εκπροσωπεί επάξια ο Γιώργος, και να την κάνω κομμάτι της ζωής μου.

Τον ακολουθώ πιστά σε κάθε βιβλίο του και κάθε φορά με εκπλήσσει όλο και περισσότερο καθώς δεν επαναπαύεται ποτέ στις δάφνες του και τoλμά να πειραματίζεται δίνοντας στον αναγνώστη και κάτι διαφορετικό.

Αυτή τη φορά όμως τολμώ να πω ότι η έκπληξη ήταν από τις μεγαλύτερες που με έχει συνηθίσει.

Αφήνοντας πίσω τέρατα και μπαμπούλες επανέρχεται με ένα βιβλίο καταπέλτη .

Ένα βιβλίο που αντικατοπτρίζει τους χειρότερους εφιάλτες μας.

Fear of the dark

Στα αυτιά μου ακόμα οι Iron Maiden τραγουδούν και εγώ αναλογίζομαι ότι ποτέ στη ζωή μου δεν φοβήθηκα το σκοτάδι.

Απεναντίας πάντα φοβόμουν τα σκοτάδια της ανθρώπινης ψυχής , εκεί που ξέρω ότι κατοικούν και κρύβονται τα πραγματικά τέρατα αλλά και το απόλυτο κακό.

Ο Γιώργος Γιώτσας αλλάζει εκδοτικό ,αλλάζει όμως και γραμμή πλεύσης από ότι τον έχουμε συνηθίσει και επανέρχεται με ένα βιβλίο γροθιά στο στομάχι, επίκαιρο όσο ποτέ.

Ένα βιβλίο που όταν τελείωσα την ανάγνωση του ένιωσα ότι με είχε πατήσει οδοστρωτήρας.

Ένιωσα ότι η ψυχή μου στράγγιξε από τη βαναυσότητα, την κακία, το ρατσισμό, την απάνθρωπη εξαπάτηση των ανθρώπινων ψυχών και συναισθημάτων και την κακοποίηση , θέματα τα οποία διαπραγματεύεται το βιβλίο μέσα από μία σκληρή ιστορία που αφορά τη ζωή της 16χρονης Ζένια.

What's in the box;

Το κουτί την Πανδώρας ανοίγει και από μέσα ξεχύνεται το απόλυτο κακό.

Με λόγο αιχμηρό που κόβει σαν ακονισμένο μαχαίρι ο συγγραφέας επιλέγει να κινηθεί σε διαφορετικά μονοπάτια .

Τολμά, ρισκάρει και τελικά καταφέρνει να μας αποδείξει περίτρανα ότι τα πραγματικά τέρατα κατοικούν στις ανθρώπινες ψυχές και στις ανθρώπινες συνειδήσεις.

Αφήνει τους μπαμπούλες κάτω από το κρεβάτι και καταπιάνεται με θέματα που αιμορραγούν και στάζουν πάνω στην Ελληνική κοινωνία.

Ο σχολικός εκφοβισμός, η βία και η κακοποίηση,η οικονομική κρίση, η κρίση των οικογενειακών σχέσεων, ξεχειλίζουν σε κάθε σελίδα και αιμορραγούν.

Γεννούν έντονα και ακραία συναισθήματα στο αναγνώστη.

Ο συγγραφέας δεν χρυσώνει το χάπι της Ελληνικής πραγματικότητας.

Την παρουσιάζει ρεαλιστικά με όλη την δυσωδία της και την απανθρωπιά της.

Με λόγο αρκετά καυστικό και ωμό, που δεν σας κρύβω ότι πολλές φορές με σόκαρε αλλά από την άλλη θαύμασα το ρίσκο που πήρε γιατί μόνο με αυτό τον τρόπο μπορείς να περιγράψεις τόσο επαίσχυντες πράξεις και καταστάσεις και

με ιδιαίτερα σκληρές σκηνές περιγράφεται η ιστορία μιας μαθήτριας.

Η καθημερινότητα της μέσα σε ένα δύσκολο οικογενειακό κλοιό αλλά και ο ρατσισμός που δέχεται στο σχολικό περιβάλλον της λόγω της καταγωγής της.

Το βιβλίο καυτηριάζει πολλά κοινωνικά ζητήματα και εγείρει πολλούς προβληματισμούς.

Από την άλλη λάτρης της ροκ μουσικής ο Γιώργος Γιώτσας φροντίζει να ελαφρύνει το κλίμα και να κατευνάζει τα συναισθήματα θυμού και μπολιάζει την ιστορία με αρκετά ροκ κομμάτια.

Πάντα πίστευα ότι ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει ύστερα από πολλή αγάπη ή ύστερα από ανείπωτο πόνο.

Μπορεί να οδηγηθεί στην προσωπική του κόλαση ή στον παράδεισό του.Θύτες και θύματα αντιμάχονται μπροστά στα μάτια του αναγνώστη.Το καλό και το κακό.Η αιώνα πάλη των ισχυρότερων αντιπάλων.

Ο συγγραφέας βουτά σε σκοτεινά και βρώμικα νερά και εμείς γευόμαστε τα απόνερα του.

Η σήψη της κοινωνίας μέσα από τα μάτια του συγγραφέα προβληματίζει και διχάζει.

Προκαλεί ρίγη ανατριχίλας πολύ περισσότερα από αυτά που προκαλούσε με τα βιβλία τρόμου του.

Για όσους τον ακολουθούν πιστά θα διακρίνουν μέσα από αυτό το μυθιστόρημα τη μεγάλη του ευαισθησία αλλά και τις επιρροές του.

Κλείνοντας δεν γινόταν να μην αναφερθώ στα σημειώματα του συγγραφέα που καλωσορίζει ή κλείνει τα βιβλία του και είναι από τα πιο ανθρώπινα που έχω διαβάσει ποτέ μου καθώς εκεί ξυγυμνώνει πολλά κομμάτια της ζωής του.